Могилы младших сестёр - Ю-Питер

Каждую ночь, когда падает снег,

Тихо ложась на оконные рамы,

В меня проникает таинственный свет,

Всё оживает на этом экране.

Слышу, как ветер стучится в окно.

Вижу, как он в темноту меня манит.

Это молитвы приходят за мной.

Сердце звучит словно голос в тумане.

Прирпев:

Я закрываю уставшие веки.

Я забываю про тёмные реки.

Я зажигаю чудесные свечи.

Я слышу чьи-то волшебные речи.

Имя рек и имя морей,

Имя земли и имя небес,

Числа дней и числа ночей,

Всё это сказано в книге твоей.

Я открываю тяжёлую дверь,

Ветер уносит меня в колеснице.

Я отправляюсь к могилам сестёр,

Кажется, будто мне всё это снится.

Припев:

Я закрываю уставшие веки.

Я забываю про тёмные реки.

Я зажигаю чудесные свечи.

Я слышу чьи-то волшебные речи.

Я закрываю уставшие веки.

Я забываю про тёмные реки.

Я зажигаю чудесные свечи.

Я слышу чьи-то волшебные речи.

Elke nacht als de sneeuw valt

Rustig op de raamkozijnen liggen,

Een mysterieus licht dringt door mij heen,

Alles komt tot leven op dit scherm.

Ik hoor de wind op het raam kloppen.

Ik zie hoe hij me de duisternis in wenkt.

Deze gebeden komen voor mij.

Het hart klinkt als een stem in de mist.

privé:

Ik sluit mijn vermoeide oogleden.

Ik vergeet donkere rivieren.

Ik steek prachtige kaarsen aan.

Ik hoor iemands magische toespraken.

De naam van de rivieren en de naam van de zeeën,

De naam van de aarde en de naam van de hemel,

Aantal dagen en aantal nachten

Dit alles staat in uw boek.

Ik open de zware deur

De wind neemt me mee in een wagen.

Ik ga naar de graven van mijn zussen,

Het lijkt alsof ik alles droom.

Refrein:

Ik sluit mijn vermoeide oogleden.

Ik vergeet donkere rivieren.

Ik steek prachtige kaarsen aan.

Ik hoor iemands magische toespraken.

Ik sluit mijn vermoeide oogleden.

Ik vergeet donkere rivieren.

Ik steek prachtige kaarsen aan.

Ik hoor iemands magische toespraken.