Исполин - Ю-Питер

Его ветер-отец причесывал,

Умывала его мать-река,

А когда он вставал в полный рост —

Доставал головой до облака.

Только солнце в дорогу трогалось —

Утро юркало к нему в окно.

Он крутил-вертел вечный движитель,

Но однажды вдруг изменилось все.

Уронила ночь слепая черный небосвод

Покрывала сном ему на грудь.

Ему вечер-брат сказки сказывал,

Сестры-звездочки его баюкали,

Он из песен слова разучивал,

Да на буквы слова раскладывал.

И вот спит исполин могучим сном,

Ему незачем больше знать

Тот язык, на котором он молчит

О неведомых чудесах.

Уронила ночь слепая черный небосвод

Покрывала сном ему на грудь,

Наклонила щит железный полная луна,

Оставляя миру млечный путь.

Zijn vader-wind kamde zijn haar,

Was zijn moeder rivier,

En toen hij op zijn volle lengte opstond -

Hij ging met zijn hoofd naar de wolk.

Alleen de zon bewoog op de weg -

De ochtend snelde naar hem toe door het raam.

Hij draaide en draaide de perpetuum mobile,

Maar op een dag veranderde alles plotseling.

Laat de nachtblinde zwarte lucht vallen

Bedekte hem met slaap op zijn borst.

Avondbroer vertelde hem sprookjes,

Sterrenzusters wiegen hem,

Hij leerde woorden van liedjes,

Ja, hij zette de woorden om in letters.

En nu slaapt de reus in een machtige slaap,

Hij hoeft het niet meer te weten

De taal waarin hij zwijgt

Over onbekende wonderen.

Laat de nachtblinde zwarte lucht vallen

Ze bedekte hem met slaap op zijn borst,

De volle maan kantelde het ijzeren schild,

De wereld verlaten via de Melkweg.