Богомол - Ю-Питер

Однажды из гавани порта Мотрилл

Отправлялся в родные края белоснежный фрегат

Уносящий на борту печальную девушку

Бывшую в трауре и слезах

Навстречу им держал путь угрюмый корабль

В трюме которого был заключен

Опасный преступник — сеньор убийца и вор

Убийца и дева лишь на мгновенье

Скрестили свои обречённые взгляды

И их судьбы казалось навсегда разошлись

В водных просторах океана

С тех пор по ночам к деве стал приходить богомол

безмолвный как тень

Он тихо входил и молча стоял

Подбирая простые слова

Убийца и дева друг друга нашли

У судьбоносной реки

Убийца сидел на пустом берегу

И считал на воде круги

Он зарядил пистолет и сказал

Хорошо когда цель далека

Настолько что чувствуешь кончик ствола

За тысячу миль от себя

А дева ответила: «Да хорошо

Что солнце от нас высоко

И сбросила камень с души

Под ноги злодею-врагу

У девы на платье сидел богомол

Неподвижный как изумруд

Он так и не смог подобрать нужных слов

И не смог ничего сказать

Op een dag vanuit de haven van de haven van Motrill

Een sneeuwwit fregat op weg naar zijn geboorteland

Een verdrietig meisje aan boord dragen

Voormalig in rouw en tranen

Een somber schip leidde de weg naar hen toe

In het ruim waarvan hij gevangen zat

Gevaarlijke crimineel - senior moordenaar en dief

Moordenaar en meisje voor een moment

Kruiste hun gedoemde blikken

En hun lot leek voor altijd te scheiden

In de uitgestrektheid van de oceaan

Sindsdien begon de bidsprinkhaan 's nachts naar het meisje te komen

stil als een schaduw

Hij kwam stilletjes binnen en stond stil

Eenvoudige woorden kiezen

De moordenaar en het meisje hebben elkaar gevonden

Bij de noodlottige rivier

De moordenaar zat op een lege kust

En cirkels geteld op het water

Hij laadde het pistool en zei:

Het is goed als het doel ver weg is

Zo erg zelfs dat je de punt van het vat voelt

Duizend mijlen ver weg

En het meisje antwoordde: "Ja, nou...

Dat de zon hoog bij ons staat

En gooide een steen uit mijn ziel

Onder de voeten van de schurk-vijand

Een bidsprinkhaan zat op de jurk van een meisje

Bewegingsloos als een smaragd

Hij kon de juiste woorden niet vinden

En ik kon niets zeggen