Дождь - Ёлка

Дождь прошел — хорошо слышно капли как вниз летят с крыши.

Радуга.

Облака реже.

Солнца луч мне глаза режет.

В городе воздух стал чище, каждый в нем что-то в нем ищет.

Вечером нечего делать, выхожу я часов в девять.

Я не могу уйти, я не могу стоять и продолжать больше ждать.

Я покупаю билет туда, где меня еще нет, но рейс отменили опять…

Припев:

Дождь, отпусти меня.

Дождь, удержи меня.

Дождь, сделай так, чтобы встретила я тебя снова.

Новый день мне принес сказку, ветер в нем с листьями в пляске…

Суета разожгла город.

Кто куда — те, кто мне дорог.

Музыка из окна громко.

Это кто?

— Это я — Ёлка.

Вижу как в даль идет трасса, в голове стало все ясно.

Я не могу уйти, я не могу стоять и продолжать ждать сил нет.

Я вызываю такси, отсюда меня увези, но дал светофор красный свет.

Припев:

Дождь, отпусти меня.

Дождь, удержи меня.

Дождь, сделай так, чтобы встретила я тебя снова.

В городе вечная осень.

Пасмурно, холодно, грозы.

На лице, на моем, маска, как у всех — у других — счастья.

Уходя я зажгу пламя, все мосты, что между нами

Пусть горят, только дождь скоро.

Видимо, выживет город.

Я не могу уйти, я не могу стоять и каждый мой нерв напряжен.

Я ухожу туда, куда ушли облака, вернусь за руку с дождем.

Припев:

Дождь, отпусти меня.

Дождь, удержи меня.

Дождь, сделай так, чтобы встретила я тебя снова.

Дождь.

Дождь.

Дождь…

De regen is voorbij - je kunt de druppels duidelijk horen als ze van het dak naar beneden vliegen.

Regenboog.

Bewolking minder.

De zonnestraal doet pijn aan mijn ogen.

In de stad is de lucht schoner geworden, iedereen zoekt er iets in.

's Avonds is er niets te doen, ik ga om negen uur uit.

Ik kan niet weggaan, ik kan niet langer wachten.

Ik koop een kaartje waar ik nog niet ben, maar de vlucht is weer geannuleerd...

Refrein:

Regen laat me gaan

Regen houdt me tegen

Regen, laat me je weer ontmoeten.

Een nieuwe dag bracht me een sprookje, de wind erin met dansende bladeren ...

De commotie deed de stad ontvlammen.

Wie gaat waarheen - degenen die mij dierbaar zijn.

Muziek uit het raam is luid.

Wie is dit?

- Ik ben het - Yolka.

Ik zie hoe de baan in de verte gaat, alles werd helder in mijn hoofd.

Ik kan niet weggaan, ik kan niet staan ​​en blijven wachten, ik heb geen kracht.

Ik bel een taxi, breng me hier weg, maar het stoplicht gaf rood licht.

Refrein:

Regen laat me gaan

Regen houdt me tegen

Regen, laat me je weer ontmoeten.

Eeuwige herfst in de stad.

Bewolkt, koud, onweer.

Op mijn gezicht, op het mijne, zit een masker, net als alle anderen - anderen - geluk.

Als ik wegga zal ik een vlam aansteken, alle bruggen tussen ons

Laat ze branden, alleen de regen komt spoedig.

Blijkbaar zal de stad overleven.

Ik kan niet weggaan, ik kan niet staan ​​en al mijn zenuwen zijn gespannen.

Ik ga naar waar de wolken zijn gegaan, ik zal terug zijn hand in hand met de regen.

Refrein:

Regen laat me gaan

Regen houdt me tegen

Regen, laat me je weer ontmoeten.

Regen.

Regen.

Regen…