MEMORY OF FOOTSTEPS - Yoko Ono, YOKO ONO PLASTIC ONO BAND

He was standing on the seventh floor opening the door

«Welcome to life!»

he said

He was on the top of the game as it were

«Welcome to the world» he said, with a guff

One day, years later I heard quiet footsteps

Approaching slowly from behind

I turned around, we hugged each other

«Welcome to time,» I said

The great equaliser of all things

I know my little memory of footsteps will be

Swallowed into eternal oblivion

By the ruthless ocean called the Universe

But for now it’s there with all its might

Like the death of a butterfly in the child’s heart

My life, my love, but mostly love

Thank you for being here and now

Thank you for being you…

Hij stond op de zevende verdieping en deed de deur open

"Welkom in het leven!"

hij zei

Hij was als het ware aan de top van het spel

"Welkom op de wereld", zei hij met een guff

Op een dag, jaren later, hoorde ik stille voetstappen

Langzaam naderen van achteren

Ik draaide me om, we omhelsden elkaar

«Welkom in de tijd,» zei ik

De grote gelijkmaker van alle dingen

Ik weet dat mijn kleine herinnering aan voetstappen zal zijn:

In de eeuwige vergetelheid verzwolgen

Bij de meedogenloze oceaan genaamd het Universum

Maar voor nu is het er met al zijn macht

Zoals de dood van een vlinder in het hart van het kind

Mijn leven, mijn liefde, maar vooral liefde

Bedankt dat je hier en nu bent

Bedankt dat je jezelf bent…