don't save me - Yesterday

Waking up on a Saturday

Sheets fallen off and you’ve gone away

The white starts crumbling

My brain keeps mumbling

Don’t wanna hear

That same shit again

Now this pain plagues both ways

Won’t mind if you walk away

Leave me stuck in yesterday

But who’s to say

We both gotta be this way?

I’m pulling up in slick straight jackets

That’ll cover up my wrists

But you’re the best I ever had

And you say the same to me

Hard to believe

I write apologies to you

In the form of shitty poetry

With hopes that you’ll understand

Please understand

My head’s so fucked

I’m running out of luck

Keeping cool couldn’t be more hard

Feel I’m slipping further down

Another self destructive route

Can’t keep count

Of the things I wish I never said to you

I’m sorry

I’m sorry

I’m sorry

Wakker worden op een zaterdag

Lakens gevallen en je bent weggegaan

Het wit begint af te brokkelen

Mijn hersenen blijven mompelen

Wil het niet horen

Weer diezelfde shit

Nu plaagt deze pijn beide kanten op

Vindt het niet erg als je wegloopt

Laat me gisteren vast zitten

Maar wie zal het zeggen?

Moeten we allebei zo zijn?

Ik trek omhoog in gladde rechte jasjes

Dat zal mijn polsen bedekken

Maar je bent de beste die ik ooit heb gehad

En jij zegt hetzelfde tegen mij

Moeilijk te geloven

Ik bied mijn excuses aan u aan

In de vorm van klote poëzie

Met de hoop dat je het zult begrijpen

Begrijp het alsjeblieft

Mijn hoofd is zo geneukt

Ik heb bijna geen geluk meer

Koel blijven kan niet moeilijker zijn

Voel dat ik verder naar beneden glijd

Nog een zelfdestructieve route

Kan de tel niet bijhouden

Van de dingen waarvan ik zou willen dat ik ze nooit tegen je zei

Mijn excuses

Mijn excuses

Mijn excuses