Tablo - Yener Çevik, Eypio, Hayki

9, 10 yaşım sokakta gevrek

Sabah 4'te uyanıp işe gitmek

O sıralar öğrendim kolay değil ekmek

Almak için koşmak gerek

Semt toprak, yağmurda çamur

BİM’den bir kilo un üstüne hamur

Alamıyo'm eti rejim etmem kabul

Bin mülteci dolu habibi bavul

İstemiyo', döner ama dönmi'cek

Sevgiliye hediye de kopan çiçek

Kopup gidek üzenden öncesi

Mutlu etmeyen de meşgul etmesin

Artık böyle eski şarkılar

Entele modernlik, bizlere arabesk

Adın tende değil bende saklı yar

Kimi zaman legal kimi protest

Elinde tütününü sarar

Gözünden akan yaşı sarar

Bi' bank üstünde sabah

Edenin mi bu günah?

Greenpeace gibiyim yeşille başladım

Çalıştım konfeksiyon kotta taşladım

Votka’yla Rusya’da makarna haşladım

Benim kızım «Baba» dediğinde otuzdu yaşlarım

Yirmi küsürlerimde çatıktı kaşlarım

On beşimde hep nasırla dol avuçlarım

Hayat dediğin filmi oğlum hep karışladım

Sikenler hep tanışlarım, bu Rap’ler haykırışlarım

Bi' kalk, bi' kalk, bu katlanışlarım niye?

Sordum kendime «Nedendir saklanışlarım?»

Anti deprasan yoluyla haplanışlarım

Adım Apo diye benimde hep yasaklanışlarım

Dostlarından yersin oğlum hep kazıkları

Boğazında düğümlensin hep rızıkları

Millet toplar bütünleri, sen bozukları

Bu Yener ve Eypio ve çek kılıçları (Bitch!)

Bırakın da gülelim, bi' bitmediki hüküm

Düşünmedik üşenip ve tekmeledik düşeni

İstediğini kazanınca azaldı mı yükün?

Bi' duman olup doldu geri boğazından içeri

Mideme vuran bu şey acıdan da beter

Sekiz metrekare yerde yaşanır mı?

Yeter!

Penceremde duvar, nefesimde duman

Umut karın doyurmaz ama ayakta da tutar

Soğutmadan uzat bur’da işler hızlı

Başaramayanlar İstanbul’a kızdı

Ne bir kadın, ne şiir, ne de şarkı

Konuşulan tek şey de parasızlık

O da yaşamak için eline koz

Koluna eş, satın alır, yanına dost

Ama bu ne beni güldürür, ne de seni

Boş kafaların, boş fikirleri

9, 10 jaar knapperig op straat

Om 4 uur opstaan ​​en aan het werk

In die tijd leerde ik dat brood niet makkelijk is

Je moet rennen om te krijgen

Buurtaarde, modder in de regen

Deeg van BİM op een kilo bloem

Ik kan geen vlees eten

Habib koffer vol duizenden vluchtelingen

'Ik wil niet', hij zal terugkomen, maar hij zal niet

De bloem die wordt afgesneden als cadeau voor de valentijn

Voordat het breekt en weggaat

Degenen die je niet gelukkig maken, laat ze niet bezig zijn

Oude nummers zoals deze nu

Intellectuele moderniteit, arabesk voor ons

Je naam zit niet in de huid, hij is verborgen in mij.

Soms legaal, soms protest

Hij rolt zijn tabak in zijn hand

Bedekt de tranen die uit je ogen stromen

Ochtend op een bankje

Is dit een zonde?

Ik ben net als Greenpeace, ik begon met groen

Ik werkte, ik maalde op de jeans

Ik kookte pasta in Rusland met wodka

Ik was dertig toen mijn dochter "Papa" zei

Mijn wenkbrauwen waren gefronst in mijn twintig

Op mijn vijftiende zitten mijn handpalmen altijd vol eelt

Mijn zoon, ik verwarde altijd de film die jij leven noemt.

Fuckers die ik altijd ontmoet, deze Raps zijn mijn kreten

Sta op, sta op, waarom lijd ik?

"Waarom verstop ik me?" vroeg ik mezelf af.

Mijn pillen via antidepressiva

Ik ben altijd verbannen omdat mijn naam Apo is

Je eet van je vrienden, mijn zoon, altijd de inzet

Laat hun voedsel altijd in je keel blijven steken

Mensen verzamelen alles, jij verrot

Dit zijn Yener en Epio en check zwaarden (Bitch!)

Laten we lachen, nooit eindigend oordeel

We dachten niet na, we waren lui en schopten ons deel

Is uw belasting afgenomen toen u kreeg wat u wilde?

Een rook vulde zich weer in zijn keel.

Dit ding dat mijn maag raakt is erger dan pijn

Is het mogelijk om op acht vierkante meter te wonen?

Genoeg!

Muur in mijn raam, rook in mijn adem

Hoop vult je maag niet, maar houdt je ook in leven

Dingen zijn snel uitgebreid zonder afkoelingsbur

Degenen die faalden waren boos op Istanbul

Noch een vrouw, noch een gedicht, noch een lied

Het enige waar over gesproken wordt is geldgebrek

Hij troeft ook zijn hand af om te leven

Echtgenoot aan je arm, koopt, vriend aan je zijde

Maar dit maakt mij noch jou aan het lachen

Lege hoofden, lege ideeën