Les Grandes Marées - Yann Tiersen

Laissons?

a aux mar?

es de septembre et voyons apr?

s coup

Voyons ce qui reste

La trace des ann?

es fi?

res, les matins qui s'?tirent

Dans l’appartement clair la lumi?

re du dehors

La descente dans la foule, r?

veill?e de la ville

La t?

te haute, le regard souriant pour une fois

Le rire du buraliste devant nos mines radieuses

Le retour, l’escalier, la cuisine et la chambre

Puis l’envie de partir et les nuits, d?

tach?s

Les sabordages en r?

gle et l’haleine trop charg?

e

Puis la peur de savoir que l’on est responsable

De l’enlisement des lieux, ton visage un peu p?

le

Les journ?

es qui s’endorment et puis le manque d’essence

Pour oser d?

passer les trahisons d’hier

Laissons?

a aux mar?

es de septembre et voyons apr?

s coup

Voyons ce qui reste

Et voyons apr?

s coup

Voyons ce qu’il en reste

laat?

een aux-mar?

es van september en eens kijken daarna?

s klap

Laten we kijken wat er nog over is

Het spoor van de ann?

ben je fi?

res, de ochtenden die zich uitstrekken

In het lichte appartement het licht?

terug naar buiten

De afdaling in de menigte, r?

stadswacht

De t?

jij high, lacht voor een keer

De lach van de tabakswinkel om onze stralende gezichten

De retour, de trap, de keuken en de slaapkamer

Dan de drang om te vertrekken en de nachten, d?

bevlekt

De scuttlings in r?

gle en adem te zwaar?

en

Dan de angst om te weten dat iemand verantwoordelijk is

Van de stagnatie van de plaats, je gezicht een beetje p?

de

De dagen

es die in slaap vallen en dan het gebrek aan benzine

durven

voorbij het verraad van gisteren

laat?

een aux-mar?

es van september en eens kijken daarna?

s klap

Laten we kijken wat er nog over is

En laten we eens kijken?

s klap

Laten we kijken wat er nog over is