Tired II - WY

These apartment walls

Can’t hear me call for change

Watch my stupid face

As I repeat the same routine again

And I shake my head

And I go back to bed

Have a little faith

Back to crying in public again

As stubborn as I am

I know I can hold on

Hoping they will understand

That I leave so many things unsaid

I know I can

I aspire to be a dream

To wake up, be pristine

But it’s whatever, man

Take these hands off me

I don’t want control anymore

I don’t need my feet on the floor

Well, they’ve got a new dog now

And I could never be the last to cross the finish line

So I run myself out

Have a little faith

Back to crying in public again

As stubborn as I am

I know I can hold on

Hoping they will understand

That I leave so many things unsaid

I know I can

And I get obsessed again

I get stuck on things

I know it’s gross

I can’t let things go, oh

And I hope that when I die

They won’t remember what I’m like

That I’m absurd

And that I’m hurt

And just so tired

Deze appartementsmuren

Kan me niet horen bellen voor verandering

Let op mijn domme gezicht

Terwijl ik dezelfde routine nog een keer herhaal

En ik schud mijn hoofd

En ik ga terug naar bed

Heb een beetje vertrouwen

Weer terug naar huilen in het openbaar

Zo koppig als ik ben

Ik weet dat ik het kan volhouden

In de hoop dat ze het zullen begrijpen

Dat ik zoveel dingen ongezegd laat

Ik weet dat ik het kan

Ik streef ernaar een droom te zijn

Wees ongerept om wakker te worden

Maar het maakt niet uit, man

Haal deze handen van me af

Ik wil geen controle meer

Ik hoef mijn voeten niet op de grond

Nou, ze hebben nu een nieuwe hond

En ik zou nooit de laatste kunnen zijn die over de finish komt

Dus ik loop mezelf eruit

Heb een beetje vertrouwen

Weer terug naar huilen in het openbaar

Zo koppig als ik ben

Ik weet dat ik het kan volhouden

In de hoop dat ze het zullen begrijpen

Dat ik zoveel dingen ongezegd laat

Ik weet dat ik het kan

En ik raak weer geobsedeerd

Ik loop vast op dingen

Ik weet dat het vies is

Ik kan de dingen niet laten gaan, oh

En ik hoop dat als ik sterf

Ze zullen niet onthouden hoe ik ben

Dat ik absurd ben

En dat ik gekwetst ben

En gewoon zo moe