Eigenheiten - Wolfgang Ambros

Immer wenn ich niesen muss

Denke ich an Caroline

Und an unsern ersten Kuss

Unter einer Dachlawine

Wie sie standhaft noch verweilte

Als das Unglück mich ereilte

Niesreiz infolge Zärtlichkeiten

Ist eine meiner Eigenheiten

Bin ich einmal sehr nervös

Passiert mir, was ich nie begreife

Dass ich laut und bravourös

Die ganze Bundeshymne pfeife

In der ersten Nacht mit Caroline

Pfiff sie schon die zweite Stimme

Musikmachen, auch in schweren Zeiten

Ist eine meiner Eigenheiten

So manch einer blickt auf mich herab

Weil ich an mir ganz was Eignes hab

Wie groß war deshalb meine Freude

Als ich mein Carolinchen fand

Sie hatte ähnliche Probleme

Wie sie mir später eingestand

Bei jedem Abschied krieg ich Winde

Ein Trennungsschmerz, der leider bläht

Doch so weiß auch der Taube und der Blinde

Dass mir sein Geh’n zu Herzen geht

Caroline sah meine Tränen nicht —

Sie verbarg mit den Händen ihr Gesicht

Viel Atmosphäre zu verbreiten

Ist eine meiner Eigenheiten

Telkens als ik moet niezen

Ik denk aan Caroline

En onze eerste kus

Onder een dak lawine

Hoe ze standvastig bleef hangen

Toen het ongeluk mij overkwam

Prikkelbaarheid om te niezen als gevolg van gevoeligheid

Is een van mijn eigenaardigheden

Ik ben voor een keer erg nerveus

gebeurt er met mij wat ik nooit begrijp

Dat ik luid en bravoure ben

Fluit het hele volkslied

De eerste nacht met Caroline

Ze floot de tweede stem

Muziek maken, ook in moeilijke tijden

Is een van mijn eigenaardigheden

Sommige mensen kijken op me neer

Omdat ik iets van mezelf over mij heb

Dus hoe groot was mijn vreugde

Toen ik mijn Carolinchen vond

Ze had soortgelijke problemen

Zoals ze later toegaf aan mij

Ik krijg wind elke keer als ik afscheid neem

Een pijn van scheiding die helaas opzwelt

Maar dat weten doven en blinden ook

Dat zijn lopen naar mijn hart gaat

Caroline zag mijn tranen niet -

Ze bedekte haar gezicht met haar handen

Veel sfeer om te verspreiden

Is een van mijn eigenaardigheden