Des is Liebe - Wolfgang Ambros

Es war’n Tage, manchmal Wochen,

am liebsten htt ma si ganz afoch wo verkrochn,

wenig Worte, null Versteh’n,

und keiner wollt mehr was vom ander’n sehn.

Dumpfes Grbeln, den Blick verhllt,

den ganzen rger hat ma lngst schon ausse’brllt,

doch dann der Anlauf zur Befreiung,

man bittet den andern

afoch um Verzeihung.

Denn irgendwann erkennt man,

da der ganze Stolz nix bringt,

und das es nur weitergeht,

wenn ma ber sein’eigenen Schatten springt.

Des is Liebe, Liebe,

wenn keine Stern’am Himmel steh’n,

und wenn ka Vogel singt.

Des is Liebe, Liebe,

wenn ma sein’Stolz besiegt,

und es versucht,

bis es irgendwann wieder gelingt.

Es gibt Szenen in jeder Ehe,

da vermeidet man die krperliche Nhe,

ma hat afoch ka Bedrfnis,

na, ganz im Gegenteil,

ma frdert das Zerwrfnis.

Wenn Sie A sagt, sagst du natrlich B,

obwohl du genau weit, du tust ihr weh,

doch irgendwann packt dich die Reue

du sagst, verge’ma’s

und versuch ma’s halt aufs Neue!

Denn irgendwann begreifst du,

da der ganze Stolz nix bringt,

und da es nur weitergeht,

wenn ma ber sein’eigenen Schatten springt.

Des is Liebe, Liebe,

wenn keine Stern’am Himmel steh’n,

und wenn ka Vogel singt.

Des is Liebe, Liebe,

wenn ma sein’Stolz besiegt,

und es versucht,

bis es irgendwann wieder gelingt.

Des is Liebe, Liebe,

wenn ma sein’Stolz besiegt,

und es versucht,

bis es irgendwann wieder

gelingt.

Het waren dagen, soms weken

Ik had me liever ergens verstopt,

weinig woorden, geen begrip,

en niemand wil iets van de ander zien.

Dof piekeren, ogen verduisterd,

alle woede is allang losgebarsten,

maar dan de benadering van bevrijding,

de een vraagt ​​de ander

o mijn excuses.

Want op een gegeven moment realiseer je je

omdat alle trots niets brengt,

en dat het alleen maar doorgaat

als je over je eigen schaduw springt.

Dat is liefde, liefde,

als er geen sterren aan de hemel zijn,

en als een vogel zingt.

Dat is liefde, liefde,

wanneer men zijn trots overwint,

en het probeert

totdat het op een gegeven moment weer lukt.

Er zijn scènes in elk huwelijk

daar vermijdt men de fysieke nabijheid,

ma heeft afoch ka nodig,

nou ja, integendeel,

ma bevordert de kloof.

Als zij A zegt, zeg jij natuurlijk B,

hoewel je het precies weet, heb je haar pijn gedaan,

maar op een gegeven moment zul je spijt krijgen

je zegt vergeet het

en probeer opnieuw!

Want op een dag zul je het begrijpen

omdat alle trots niets brengt,

en aangezien het alleen maar doorgaat

als je over je eigen schaduw springt.

Dat is liefde, liefde,

als er geen sterren aan de hemel zijn,

en als een vogel zingt.

Dat is liefde, liefde,

wanneer men zijn trots overwint,

en het probeert

totdat het op een gegeven moment weer lukt.

Dat is liefde, liefde,

wanneer men zijn trots overwint,

en het probeert

tot het op een dag terug is

slagen.