Alfred Hitter - Wolfgang Ambros

Alfred Hitter glich ihm sehr

Das Bärtchen und die Haare

Er trug es so wie er

Er hatte blaue Augen

Und ging mit festem Schritt

Und führte einen Wolfshund

An kurzer Leine mit

Er wollte gerne Reden schwingen

Und von großen Zielen singen

Doch kaum wollte er solches sagen

Da sprang aus irgend einem Grund

Ihm eine kleine, graue Kröte

Aus dem off’nen Mund

Und das war bitter

Für Alfred Hitter

Alfred Hitter glich ihm sehr

Recht, Gesetz und Heldentum

Das liebte er wie er

Er ging daheim auch gerne

Nervös hin und her

Und sah dabei dämonisch aus

Genauso wie er

Er wollte gerne Völker leiten

Als Führer eine Front abschreiten

Doch diese kleine, graue Kröte

Die seinen Stolz verminderte

Sprang ihm noch immer aus dem Mund

Was ihn sehr behinderte

Darunter litt er

Der Alfred Hitter

Alfred Hitter glich ihm sehr

Ja selbst wenn er atmete

Dann tat er es wie er

Er liebte alles Deutsche

Doch nur ohne Akzent

Und hatte auch zum Malen

Zweifellos Talent

Er liebte Pauken und Trompeten

Doch er hasste kleine, graue Kröten

Doch dieser Hass, der ist verständlich

Denn schließlich sprang ihm ohne Grund

Immer wenn er sprechen wollte

Eine Kröte aus dem Mund

Doch das bestritt er

Der Alfred Hitter

Alfred Hitter leek veel op hem

De baard en het haar

Hij droeg het zoals hij

Hij had blauwe ogen

En liep met een stevige stap

En leidde een wolfshond

Kort aangelijnd met

Hij wilde toespraken houden

En zingen van grote doelen

Maar zoiets wilde hij bijna niet zeggen

Da sprong om de een of andere reden

Hij een kleine grijze pad

Uit de open mond

En dat was bitter

Voor Alfred Hitter

Alfred Hitter leek veel op hem

Gerechtigheid, recht en heldhaftigheid

Hij hield ervan zoals hij

Hij ging ook graag naar huis

Zenuwachtig heen en weer

En zag er demonisch uit terwijl ik het deed

Net zoals hem

Hij wilde mensen leiden

Loop een front af als leider

Maar deze kleine grijze pad

Wat zijn trots verminderde

Springt nog steeds uit zijn mond

Wat hem erg stoorde

Hij had er last van

De Alfred Hitter

Alfred Hitter leek veel op hem

Ja, zelfs als hij ademde

Toen deed hij het zoals hij

Hij hield van alles wat Duits was

Maar alleen zonder accent

En moest ook nog schilderen

Ongetwijfeld talent

Hij hield van drums en trompetten

Maar hij had een hekel aan kleine grijze padden

Maar deze haat is begrijpelijk

Hij is tenslotte zonder reden gesprongen

Wanneer hij wilde spreken

Een pad uit de mond

Maar hij ontkende dat

De Alfred Hitter