VITA - Vs94ski

Если и стану богатым, то только духовно,

Но более вероятно раньше срока подохну

Дай Бог, добровольно, это будет залогом свободы

И я пляшу словно живой, а на самом деле под током

На потеху небесному Гальвани.

Орошая стол морга слезами

Нас таких много, издеваться будете как долго над нами?

Укройте уже простынями!

И дайте поспать.

Пока полуденное солнце будет плавить асфальт

Здесь прохладно всегда.

А много ли толку в этих проклятых стихах?

Если и стану богатым, то только духовно,

Но более вероятно раньше срока подохну

Дай Бог, добровольно, это будет свобода свобод

И я пишу автопортрет, а получается натюрморт

И всё хохочет небесный Да Винчи

Над этою сценой комичной,

А я совершенно по-детски обидчив

Естесственно взвинчен

Отец, ты не видишь?

Кисточка вспарывает брюхо холста

На кушетке ждёт не дождётся

Модель-мораль и эта старая шлюха толста

Краска засохла — а я всё боюсь опоздать

Если и стану богатым, то только духовно,

Но более вероятно раньше срока подохну

Дай Бог, добровольно, это будет свобода свобод

И я пизжу, что любой ценой хочу свергнуть господ

На потеху небесному Макиавелли

То ли последние то ли крайние меры

И как мне в эту придуманную драку не верить

Если вокруг ни души на километры

И ветер свистит песню нашу унылую

Срывает доспехи словно листок со стола

Опрокидывает чашу с чернилами

Ты эту страну между строк создала

А в италии

Мы бы летали

Над виноградниками

Мы пили бы жизнь, мы пили бы жизнь

Мы бы любили

Мы бы смеялись

Мы никогда бы не плакали

Решай скорей, остаёмся мы или бежим?

Обещаю, в италии мы смоем вином

Паутину поганых метафор.

Als ik rijk word, dan alleen geestelijk,

Maar waarschijnlijker sterf ik van tevoren

God verhoede, vrijwillig, het zal een garantie voor vrijheid zijn

En ik dans alsof ik leef, maar in feite onder de stroom

Tot vermaak van de hemelse Galvani.

De mortuariumtafel met tranen water geven

We zijn met velen, hoe lang wil je ons nog bespotten?

Bedek al met lakens!

En laat me slapen.

Terwijl de middagzon het asfalt doet smelten

Het is hier altijd koud.

Is er veel zin in deze vervloekte verzen?

Als ik rijk word, dan alleen geestelijk,

Maar waarschijnlijker sterf ik van tevoren

God verhoede, vrijwillig, het zal vrijheid van vrijheden zijn

En ik schilder een zelfportret, maar het blijkt een stilleven

En alles lacht hemelse Da Vinci

Boven dit komische tafereel,

En ik ben helemaal kinderachtig gevoelig

Natuurlijk energiek

Vader, kunt u het niet zien?

De borstel scheurt de buik van het canvas open

Kan niet wachten op de bank

Moreel model en deze oude hoer is dik

De verf is opgedroogd - en ik ben nog steeds bang om te laat te komen

Als ik rijk word, dan alleen geestelijk,

Maar waarschijnlijker sterf ik van tevoren

God verhoede, vrijwillig, het zal vrijheid van vrijheden zijn

En ik gil dat ik koste wat kost de meesters wil omverwerpen

Voor het vermaak van de hemelse Machiavelli

Ofwel de laatste of extreme maatregelen

En hoe kan ik niet geloven in dit verzonnen gevecht?

Als er kilometers lang geen ziel in de buurt is

En de wind fluit ons droevige lied

Scheurt pantser af als een stuk papier van een tafel

Klopt de kom met inkt omver

Je hebt dit land tussen de regels gemaakt

En in Italië

We zouden vliegen

Boven de wijngaarden

We zouden het leven drinken, we zouden het leven drinken

We zouden graag

We zouden lachen

We zouden nooit huilen

Beslis snel, blijven we of vluchten we?

Ik beloof het, in Italië zullen we wegspoelen met wijn

Een web van smerige metaforen.