Органы 4 - Vs94ski

Ручки пакетов с моими грехами

Чуть не до крови врезались в пальцы

Уши усыхают и вянут

Вам пора, мьсье Самоанализ

Убирайтесь восвояси, ваше счастье

Что руки заняты и я не могу

Морду наглую вам раскрасить

И должен слушать вашу пургу…

Кулаки в кровь сбиты о стену

От бесконечных и бессмысленных битв с тенью

Я продолжаю копить злость и пить зелье

При всех, но чаще монолог, чем беседа

Дом пуст

Хотелось бы верить, что везде так

Что хоть в этом я не одинок

И наверх, а не вниз тело

Тщедушное моё попадёт во концове

Жизнь игра и я капризное дитя

От досады колочу кулачком по консоли

Снова упал со скалы — минус сердечко

Чувства достал из-под полы.

вирус.

утечка

От безрукого, глухого, слепого, бездушного

Правда скрыта навечно

Стыдно ли тебе за то что ты существуешь?

Да да да да стыдно конечно

Глаза на земле, краснеют и чешутся

При виде сухости и душноты

Я всё подписал, старина Мефисто

Может нам лучше на «ты»?

Я не вижу обещанных денег и дев

Неужели меня обвели вокруг пальца?

«Не ты первый, не ты последний…

Так что особо не парься»

Мои руки опущены

Уши отрезаны

Глаза закрыты,

А душа растерзана

Органы чувств х8

И у меня не осталось кроме них ничего

Органы ч. необходимый набор

Чтобы выжить в лесу этой гиблой зимой

Запомнить себя, возродиться весной,

А ты глядя на это испугайся и зачаруйся

В моем положении есть куча плюсов

Можно позволить себе ненавидеть

Даже без объективных причин и событий

Минуты покорности в прошлом

Все что мне нужно у меня уже есть

Я буду рассчетлив и осторожен

Да дорогая это моя тебе месть

В попыхах

Замаскированная под амнезию

Первородный и первостепенный страх

Замаскированный под слово спасибо

Не доставало сил расколотить скорлупу

И освободить каждый символ и букву

Слышал и видел как их это бесило,

Но меня отпустило, я больше их не люблю

Руки развязаны, гляжу в оба глаза и

Если хочешь всё-таки выжить — лежи

Не смотри мне в лицо, теперь это опасно

Там нет и тени моей бывшей души

Мои руки развязаны

Уши пришиты вновь

Глаза показывают как

Внутри души темно

Органы чувств х8

Tas handvatten met mijn zonden

Bijna bloederig in vingers gesneden

Oren krimpen en verdorren

Het is tijd voor u, Monsieur Introspection

Ga weg, jouw geluk

Dat mijn handen bezig zijn en ik niet kan

Brutaal gezicht dat je schildert

En ik moet naar je sneeuwstorm luisteren...

Vuisten in bloed tegen de muur geslagen

Van eindeloze en zinloze gevechten met de schaduw

Ik blijf woede verzamelen en het drankje drinken

In het bijzijn van iedereen, maar vaker een monoloog dan een gesprek

Het huis is leeg

Ik zou dat overal willen geloven

Dat ik hier in ieder geval niet de enige in ben

En omhoog, niet langs het lichaam

Mijn zwakheid zal uiteindelijk vallen

Het leven is een spel en ik ben een wispelturig kind

Van ergernis sla ik met mijn vuist op de console

Viel weer van de klif - minus het hart

Gevoelens die onder de vloer vandaan komen.

virus.

een lek

Van de armloze, dove, blinde, zielloze

De waarheid is voor altijd verborgen

Schaam je je dat je bestaat?

Ja ja ja ja jammer natuurlijk

Ogen op de grond, rood en jeuk

Bij het zien van droogte en benauwdheid

Ik heb alles ondertekend, oude Mephisto

Misschien zijn we beter af met "jij"?

Ik zie het beloofde geld en de maagden niet

Ben ik om mijn vinger gewikkeld?

"Je bent niet de eerste, je bent niet de laatste...

Dus maak je niet te veel zorgen"

Mijn handen zijn naar beneden

Oren afgesneden

Ogen dicht

En de ziel wordt verscheurd

Zintuigen x8

En ik heb niets meer dan zij

Orgels h. Noodzakelijke set

Om te overleven in het bos deze dode winter

Denk aan jezelf, word herboren in de lente,

En jij, als je hiernaar kijkt, wordt bang en betoverd

Er zijn veel voordelen in mijn functie

Je kunt het je veroorloven om te haten

Ook zonder objectieve redenen en gebeurtenissen

Minuten van gehoorzaamheid in het verleden

Alles wat ik nodig heb heb ik al

Ik zal voorzichtig en voorzichtig zijn

Ja, lieverd, dit is mijn wraak op jou

Haast hebben

Vermomd als geheugenverlies

Primaire en primaire angst

Vermomd als het woord dankjewel

Had niet de kracht om de schaal te kraken

En bevrijd elk karakter en elke letter

Ik hoorde en zag hoe het hen woedend maakte,

Maar ze lieten me gaan, ik hou niet meer van ze

Handen zijn los, ik kijk in beide ogen en

Als je nog steeds wilt overleven - ga liggen

Kijk me niet aan, het is nu gevaarlijk

Er is geen schaduw van mijn vroegere ziel

Mijn handen zijn los

Oren weer vastgemaakt

Ogen laten zien hoe

Het is donker in de ziel

Zintuigen x8