Feriğim - Volkan Konak

Sevgilim

Yeşil eriğim benim

Ben içine hapsolmuş çekirdeğinim senin

Hapiste günler ağır geçer diyorlar

Olsun be

Ben vazgeçtim hürriyetimden

Yeter ki yetim bir çocuk gibi bırakma yüreğimi

Zira sensiz bu can bir yüktür yüreğime

Kaldır öpülesi anlını ve bak bana

Gördün mü gülüm

Bir tek gözlerim değişmedi yine

Bir tek gözlerim

Açılır açılır gözleri gülümün

İçlerinde yeşil çam ağaçları

Uyanışların en tazeleri

Odamızdan geçer gülüm seninle

Feriğim fidanım feryadım

Hey benim zizil parmak memleket gözlüm

Geceler hep peşimden koşar

Göğsüme takıp yönümü buldum

Kalp verdin onur verdin

Yetmez mi deli fişeğim

Feriğim fidanım feryadım

Hey benim zizil parmak memleket gözlüm

Benim en büyük kudretim

Senin sahiden şehrimde olduğunu bilmek

Hatta şuan ıslak şehrimde geceliğin ile balkondasın

Bende dokunmaya çalışıorum ince parmaklı ellerinle

Kaldır öpülesi anlını ve bak bana

Yoroz değil kararan

Yüzümde ışından ayrılmanın kederi

Biraz da işte geldik gidiyoruz un hüznü var

Ama gördün mü gülüm

Bir tek gözlerin değişmedi yine

Bir tek gözlerin

Mijn lieverd

mijn groene pruim

Ik ben je kern die binnenin gevangen zit

Ze zeggen dat de dagen zwaar zijn in de gevangenis

laat maar zo

Ik gaf mijn vrijheid op

Zolang je mijn hart niet verlaat als een weeskind

Want zonder jou is dit leven een last voor mijn hart

Verwijder je kusbare geest en kijk naar mij

heb je mijn glimlach gezien?

Alleen zijn mijn ogen niet meer veranderd

mijn enige ogen

Ogen openen van mijn glimlach

Groene pijnbomen

Het meest verse ontwaken

Mijn glimlach gaat met jou door onze kamer

Mijn feri, mijn jonge boom, mijn schreeuw

Hey mijn zizil finger hometown eyes

Nachten jagen me altijd achterna

Ik kreeg het op mijn borst en vond mijn weg

Je gaf hart, je gaf eer

Is het niet genoeg, mijn gekke knaller?

Mijn feri, mijn jonge boom, mijn schreeuw

Hey mijn zizil finger hometown eyes

mijn grootste kracht

Wetende dat je echt in mijn stad bent

Zelfs nu sta je op het balkon met je nachtjapon in mijn natte stad

Ik probeer het ook aan te raken met je dunne vingers

Verwijder je kusbare geest en kijk naar mij

Verduistering niet Yoroz

Het verdriet van het verlaten van de straal op mijn gezicht

Hier zijn we, we gaan weg, daar is het verdriet van de bloem

Maar heb je mijn glimlach gezien?

Alleen je ogen zijn niet meer veranderd

je enige ogen