Романс - Владимир Пресняков

Там нет меня,

Где на песке не пролегли твои следы,

Где птица белая в тоске,

Где птица белая в тоске кружит у пенистой воды,

Я только там,

Где звук дрожит у губ желанной пристани

И где глаза твои стрижи,

И где глаза твои стрижи скользят по небу пристально.

Там нет меня,

Где дым волос не затуманит белый день,

Где сосны от янтарных слез,

Где сосны от янтарных слез утрет заботливый олень.

Я только там,

Где ты порой на дверь глядишь с надеждою,

И как ребенок с детворой,

И как ребенок с детворой ты лепишь бабу снежную.

Там нет меня,

Где пароход в ночи надрывно прогудел,

Где понимает небосвод,

Где понимает небосвод, что без тебя осиротел.

Я только там,

Где нет меня – вокруг тебя невидимый.

Ты знаешь, без тебя ни дня,

Ты знаешь, без тебя ни дня прожить нельзя мне видимо.

ik ben er niet

Waar je voetafdrukken niet in het zand lagen,

Waar is de witte vogel in angst,

Waar een witte vogel angstig rondcirkelt bij het schuimende water,

ik ben er alleen

Waar het geluid trilt aan de lippen van de gewenste pier

En waar zijn je snelle ogen,

En waar de ogen van je gierzwaluwen aandachtig door de lucht glijden.

ik ben er niet

Waar de rook van haar de witte dag niet vertroebelt,

Waar zijn de dennen van amberkleurige tranen,

Waar een zorgzaam hert de dennen zal afvegen van amberkleurige tranen.

ik ben er alleen

Waar kijk je soms hoopvol naar de deur,

En als een kind met kinderen,

En als een kind met kinderen beeld je een sneeuwvrouw.

ik ben er niet

Waar de stoomboot boos brulde in de nacht,

Waar de lucht het begrijpt

Waar het firmament dat begrijpt zonder dat je wees bent.

ik ben er alleen

Waar er geen ik is - onzichtbaar om je heen.

Weet je, geen dag zonder jou

Weet je, ik kan geen dag zonder jou leven.