А за окном серый дождь - Винтаж

Холодный вечер у окна

Опять одна, совсем одна

Читаешь Cosmopolitan

Ни к черту все твои дела.

Он негодяй и что с того,

Забыть не можешь ты его.

Припев:

А за окном серый дождь до утра, до утра,

Барабанит по стеклам сводит с ума.

Ты его не вернешь никогда, никогда,

Ты же знаешь сама, ты знаешь сама.

А за окном серый дождь до утра, до утра,

Барабанит по стеклам сводит с ума.

Ты его не вернешь никогда, никогда,

Ты же знаешь сама, ты знаешь сама.

Ты, как ребенок в темноте боишься этих серых стен

У равнодушия в плену не понимаешь почему.

Наверно тот умеет жить, кто может лишь себя любить.

Припев:

А за окном серый дождь до утра, до утра,

Барабанит по стеклам сводит с ума.

Ты его не вернешь никогда, никогда,

Ты же знаешь сама, ты знаешь сама.

А за окном серый дождь до утра, до утра,

Барабанит по стеклам сводит с ума.

Ты его не вернешь никогда, никогда,

Ты же знаешь сама, ты знаешь сама.

Все просто, так просто…

Все просто, так просто…

Холодный вечер у окна, опять одна, совсем одна…

Любовь — игра, Любовь — война…

Припев:

А за окном серый дождь до утра, до утра,

Барабанит по стеклам сводит с ума.

Ты его не вернешь никогда, никогда,

Ты же знаешь сама, ты знаешь сама.

А за окном серый дождь до утра, до утра,

Барабанит по стеклам сводит с ума.

Ты его не вернешь никогда, никогда,

Ты же знаешь сама, ты знаешь сама.

Koude avond bij het raam

Weer alleen, helemaal alleen

Kosmopolitisch lezen

Naar de hel met al je zaken.

Hij is een schurk en zo wat?

Je kunt hem niet vergeten.

Refrein:

En buiten het raam is grijze regen tot de ochtend, tot de ochtend,

Van drummen op glas word je gek.

Je zult hem nooit teruggeven, nooit,

Je kent jezelf, je kent jezelf.

En buiten het raam is grijze regen tot de ochtend, tot de ochtend,

Van drummen op glas word je gek.

Je zult hem nooit teruggeven, nooit,

Je kent jezelf, je kent jezelf.

Jij, als een kind in het donker, bent bang voor deze grijze muren

In onverschilligheid in gevangenschap begrijp je niet waarom.

Waarschijnlijk weet hij hoe te leven, die alleen van zichzelf kan houden.

Refrein:

En buiten het raam is grijze regen tot de ochtend, tot de ochtend,

Van drummen op glas word je gek.

Je zult hem nooit teruggeven, nooit,

Je kent jezelf, je kent jezelf.

En buiten het raam is grijze regen tot de ochtend, tot de ochtend,

Van drummen op glas word je gek.

Je zult hem nooit teruggeven, nooit,

Je kent jezelf, je kent jezelf.

Het is simpel, zo simpel...

Het is simpel, zo simpel...

Koude avond bij het raam, weer alleen, helemaal alleen...

Liefde is een spel, Liefde is een oorlog...

Refrein:

En buiten het raam is grijze regen tot de ochtend, tot de ochtend,

Van drummen op glas word je gek.

Je zult hem nooit teruggeven, nooit,

Je kent jezelf, je kent jezelf.

En buiten het raam is grijze regen tot de ochtend, tot de ochtend,

Van drummen op glas word je gek.

Je zult hem nooit teruggeven, nooit,

Je kent jezelf, je kent jezelf.