Жёлтый клён - Вика Цыганова

Я под кленом золотым с милым расставалась,

Не на день, а навсегда — так мне показалось.

Одинокая луна в желтых листьях прячется,

От чего мне так легко вместе с кленом плачется?

От чего, да почему мое сердце мается?

На лету мой желтый клен гнется и качается…

И с опавшею листвой ветер тихо шепчется,

Мы расстались на денек, только мне не верится.

Припев:

Желтый клен, желтый клен на ветру качается,

Желтый клен, желтый клен, вот как получается.

Желтый клен, желтый клен, что за наказание?!

Не на день, а навсегда это расставание.

Я под кленом золотым с милым целовалась.

Знала, что в последний раз — так и оказалось.

На поляне желтый клен гнется и качается,

Мне судьба глядит в глаза и не улыбается.

Припев:

Желтый клен, желтый клен на ветру качается,

Желтый клен, желтый клен, вот как получается.

Желтый клен, желтый клен, что за наказание?!

Не на день, а навсегда это расставание.

Ik nam afscheid van de zoete onder de gouden esdoorn,

Niet voor een dag, maar voor altijd - zo leek het mij.

Eenzame maan verbergt zich in gele bladeren,

Waarom kan ik zo gemakkelijk meehuilen met de esdoorn?

Waarvan, ja, waarom bonst mijn hart?

Tijdens het vliegen buigt en zwaait mijn gele esdoorn ...

En met de gevallen bladeren fluistert de wind zacht,

We zijn een dag uit elkaar geweest, maar ik kan het niet geloven.

Refrein:

Gele esdoorn, gele esdoorn zwaait in de wind,

Gele esdoorn, gele esdoorn, zo gaat dat.

Gele esdoorn, gele esdoorn, wat is de straf?!

Niet voor een dag, maar voor altijd dit afscheid.

Ik kuste een liefje onder een gouden esdoorn.

Ik wist dat de laatste keer - en het bleek.

Op de open plek buigt en zwaait de gele esdoorn,

Het lot kijkt me in de ogen en lacht niet.

Refrein:

Gele esdoorn, gele esdoorn zwaait in de wind,

Gele esdoorn, gele esdoorn, zo gaat dat.

Gele esdoorn, gele esdoorn, wat is de straf?!

Niet voor een dag, maar voor altijd dit afscheid.