Жизнь моя беспутная - Вика Цыганова

Жизнь моя беспутная катится по краю,

Я то струны дергаю, то перебираю.

Оборвутся медные, привлекут к ответу,

И к раскрытым воротам я впотьмах подъеду.

Встретят ангелы меня сдержано, сердечно.

Скажут: «Что ж ты, милая, так жила беспечно?»

Али, что не ведала, али нас забыла?

Вдоволь не наплакалась иль не долюбила?

Али, что не ведала, али нас забыла?

Вдоволь не наплакалась иль не долюбила?

Я со всех сторон грешна — всюду виновата,

Но судите, не сейчас, нынче рановато.

Да, я не наплакалась и не долюбила,

Душу свою грешную на Руси забыла!

Не спешите, ангелы, думайте, решайте!

С Вами жить мне без души или отпускайте.

Струны мои медные туже натяните,

Помолитесь за меня и благословите.

Струны мои медные туже натяните,

Помолитесь за меня и благословите.

Mijn losbandige leven rolt langs de rand,

Ik pluk de snaren, dan pluk ik.

De koperen zullen breken, ze zullen aangetrokken worden door het antwoord,

En ik zal in het donker naar de open poort rijden.

De engelen zullen me terughoudend en hartelijk ontmoeten.

Ze zullen zeggen: "Waarom, schat, heb je zo zorgeloos geleefd?"

Ali, wat wist ze niet, of is ze ons vergeten?

Niet genoeg gehuild of niet genoeg liefgehad?

Ali, wat wist ze niet, of is ze ons vergeten?

Niet genoeg gehuild of niet genoeg liefgehad?

Ik ben aan alle kanten zondig - overal schuldig,

Maar oordeel, niet nu, het is nu te vroeg.

Ja, ik huilde niet en werd niet verliefd,

Ik vergat mijn zondige ziel in Rusland!

Haast je niet, engelen, denk na, beslis!

Met jou kan ik leven zonder ziel, of me laten gaan.

Trek mijn koperen snaren strakker,

Bid voor mij en zegen.

Trek mijn koperen snaren strakker,

Bid voor mij en zegen.