Крылья - Виктория Дайнеко

Припев:

Не отбирай мои крылья, не сжигай все мосты.

Я ещё не готова, мне ещё нужен ты.

Не отбирай мои крылья, убивая мечты.

Я ещё не готова, мне ещё нужен ты.

Не отбирай мои крылья!

Не отбирай мои крылья!

Ты можешь говорить, что я уже не та;

Но моё сердце бьется так же и жива моя душа.

Ты можешь говорить, что нас давно уж нет;

Но я дарю тебе закаты и с тобою жду рассвет.

Открытые раны на моём теле,

Бог видит — мы этого не хотели.

От острой боли сходим с ума,

Падая в пропасть уже навсегда.

Припев:

Не отбирай мои крылья, не сжигай все мосты.

Я ещё не готова, мне ещё нужен ты.

Не отбирай мои крылья, убивая мечты.

Я ещё не готова, мне ещё нужен ты.

Не отбирай мои крылья!

Мне ещё нужен ты.

Мне ещё нужен ты.

Не отбирай мои крылья!

Не отбирай мои крылья!

Я просто не могу отдать тебя другой.

Не знаю, как жить без тебя, хотя так больно жить с тобой.

И телефон молчит, одни гудки в ответ;

Но мне так хочется кричать.

Тебя со мною больше нет.

Открытые раны на моём теле,

Бог видит — мы этого не хотели.

От острой боли сходим с ума,

Падая в пропасть уже навсегда.

Припев:

Не отбирай мои крылья, не сжигай все мосты.

Я ещё не готова, мне ещё нужен ты.

Не отбирай мои крылья, убивая мечты.

Я ещё не готова, мне ещё нужен ты.

Не отбирай мои крылья!

Не отбирай мои крылья!

Не отбирай мои крылья, не сжигай все мосты.

Я ещё не готова, мне ещё нужен ты.

Не отбирай мои крылья, убивая мечты.

Я ещё не готова, мне ещё нужен ты.

Не отбирай мои крылья, не сжигай все мосты.

Я ещё не готова, мне ещё нужен ты.

Не отбирай мои крылья, убивая мечты.

Я ещё не готова, мне ещё нужен ты.

Не отбирай мои крылья!

Refrein:

Pak mijn vleugels niet, verbrand niet alle bruggen.

Ik ben nog niet klaar, ik heb je nog steeds nodig.

Neem mijn vleugels niet door dromen te doden.

Ik ben nog niet klaar, ik heb je nog steeds nodig.

Neem mijn vleugels niet!

Neem mijn vleugels niet!

Je kunt zeggen dat ik niet meer dezelfde ben;

Maar mijn hart klopt op dezelfde manier en mijn ziel leeft.

Je kunt zeggen dat we allang weg zijn;

Maar ik geef je zonsondergangen en wacht met jou op de dageraad.

Open wonden op mijn lichaam

God ziet - we wilden het niet.

Van acute pijn worden we gek,

Voor altijd in de afgrond vallen.

Refrein:

Pak mijn vleugels niet, verbrand niet alle bruggen.

Ik ben nog niet klaar, ik heb je nog steeds nodig.

Neem mijn vleugels niet door dromen te doden.

Ik ben nog niet klaar, ik heb je nog steeds nodig.

Neem mijn vleugels niet!

Ik heb je nog steeds nodig.

Ik heb je nog steeds nodig.

Neem mijn vleugels niet!

Neem mijn vleugels niet!

Ik kan je gewoon niet aan iemand anders geven.

Ik weet niet hoe ik zonder jou moet leven, hoewel het zo'n pijn doet om met jou te leven.

En de telefoon is stil, piept alleen als reactie;

Maar ik wil echt schreeuwen.

Je bent niet meer bij mij.

Open wonden op mijn lichaam

God ziet - we wilden het niet.

Van acute pijn worden we gek,

Voor altijd in de afgrond vallen.

Refrein:

Pak mijn vleugels niet, verbrand niet alle bruggen.

Ik ben nog niet klaar, ik heb je nog steeds nodig.

Neem mijn vleugels niet door dromen te doden.

Ik ben nog niet klaar, ik heb je nog steeds nodig.

Neem mijn vleugels niet!

Neem mijn vleugels niet!

Pak mijn vleugels niet, verbrand niet alle bruggen.

Ik ben nog niet klaar, ik heb je nog steeds nodig.

Neem mijn vleugels niet door dromen te doden.

Ik ben nog niet klaar, ik heb je nog steeds nodig.

Pak mijn vleugels niet, verbrand niet alle bruggen.

Ik ben nog niet klaar, ik heb je nog steeds nodig.

Neem mijn vleugels niet door dromen te doden.

Ik ben nog niet klaar, ik heb je nog steeds nodig.

Neem mijn vleugels niet!