Я вижу свет - Виктория Дайнеко, Андрей Бирин

Столько дней у окна сидела,

Столько лет мучилась, ждала.

Я жила и не замечала,

Как была слепа.

Рядом с ним звезды так сияют,

Рядом с ним спала пелена.

Как во сне открылось мне,

Что здесь моя судьба.

Лишь сейчас я вижу свет,

Словно ночь вдруг отступила.

Лишь сейчас я вижу свет,

Купол неба голубой.

Он подскажет мне ответ,

Сердце вдруг стрела пронзила.

Всё вокруг вмиг переменилось,

Я теперь с тобой.

Столько дней плыл я как в тумане.

Столько лет грезил наяву.

Как я жил, сам не замечая,

Что во тьме тону.

Рядом с ней звёзды так сияют,

Рядом с ней этот мир расцвёл.

Как во сне открылось мне,

Что я судьбу нашел.

Лишь сейчас я вижу свет,

Словно ночь вдруг отступилась.

Лишь сейчас я вижу свет,

Купол неба голубой.

Он подскажет мне ответ,

Сердце вдруг стрела пронзила.

Всё вокруг вмиг переменилось,

Я теперь с тобой.

Я теперь с тобой…

Zoveel dagen zat ik bij het raam

Ik heb zoveel jaren geleden, ik heb gewacht.

Ik leefde en merkte het niet

Wat was ze blind.

Naast hem schijnen de sterren zo helder,

Er viel een sluier naast hem.

Als in een aan mij geopenbaarde droom

Dat dit mijn lot is.

Pas nu zie ik het licht

Alsof de nacht plotseling wegzakte.

Pas nu zie ik het licht

De koepel van de hemel is blauw.

Hij zal me het antwoord vertellen

Plots doorboorde een pijl mijn hart.

Alles rondom is veranderd,

Ik ben nu met jou.

Zoveel dagen dreef ik in een mist.

Zoveel jaren dagdromen.

Hoe ik leefde zonder het te merken

Wat is in de duisternis van de toon.

Naast haar schijnen de sterren zo helder,

Naast haar bloeide deze wereld.

Als in een aan mij geopenbaarde droom

Dat ik mijn lot heb gevonden.

Pas nu zie ik het licht

Alsof de nacht plotseling wegzakte.

Pas nu zie ik het licht

De koepel van de hemel is blauw.

Hij zal me het antwoord vertellen

Plots doorboorde een pijl mijn hart.

Alles rondom is veranderd,

Ik ben nu met jou.

Ik ben nu met jou...