Наши мысли - Ваня Чебанов

И белая стена и мысли в потолок.

Натянута струна и сердце на замок.

Зачем читаешь сны, зачем приходишь в них.

В твои глазах живых я утопаю вмиг.

Наши мысли, где-то в тишине зависли.

Наши крики, оказались так дики.

Наши встречи, как выстрелы картечи.

Разбивали окна, задували свечи.

И черная стена и мысли в пустоте.

Под занавесом сна ты ангел в темноте.

Ломаешь пополам на части день и ночь.

Читаешь по губам и улетаешь прочь.

Наши мысли, где-то в тишине зависли.

Наши крики, оказались так дики.

Наши встречи, как выстрелы картечи.

Разбивали окна, задували свечи.

Наши мысли…

Наши мысли…

Наши мысли, где-то в тишине зависли.

Наши крики, оказались так дики.

Наши встречи, как выстрелы картечи.

Разбивали окна, задували свечи.

En een witte muur en gedachten in het plafond.

Het touwtje is uitgerekt en het hart zit op het slot.

Waarom lees je dromen, waarom kom je erin.

In jouw ogen van de levenden verdrink ik in een oogwenk.

Onze gedachten hingen ergens in stilte.

Onze kreten bleken zo wild te zijn.

Onze ontmoetingen zijn als schoten.

Ze braken ramen in, bliezen kaarsen uit.

En een zwarte muur en gedachten in de leegte.

Onder het gordijn van de slaap ben je een engel in het donker.

Je breekt dag en nacht in.

Je leest lippen en vliegt weg.

Onze gedachten hingen ergens in stilte.

Onze kreten bleken zo wild te zijn.

Onze ontmoetingen zijn als schoten.

Ze braken ramen in, bliezen kaarsen uit.

Onze gedachten…

Onze gedachten…

Onze gedachten hingen ergens in stilte.

Onze kreten bleken zo wild te zijn.

Onze ontmoetingen zijn als schoten.

Ze braken ramen in, bliezen kaarsen uit.