Time Of Reckoning - Vale of Pnath

Flames of Hell lick this tower of cards

The Devil’s called our bluff on the hand he’s dealt

Exodus, awaken to consume

Rip the flesh from us

Tear the core apart

As the weeds slither over our own coffin

Lucifer has arrived

Now risen to collect in pain and suffering

His fire burns with the sins of indulgent wealth

The time of reckoning at hand

Crumbled cities at our feet

With no time left to take a stand

Carnage abound and death replete

Those who survive to tell the stories of their scars

May well continue the road to nothingness

For human nature is to drown out what we wish to forget

And thus we drown ourselves in Satan’s caress

Fallen, we will not stand up or band together

Only time will tell if our wounds will heal

The fiend destroys himself time and time again

No memories remain, no peace of mind attained

We turn to God, but he turns away

We turn on our brothers cutting ties and killing hope

We turn inward to see the treacherous, to see the parasite

We turn a blind eye to the sacrifice

Suffering will be our salvation

Death and rebirth are one

And though we perish, at last we vanquish

The scourge that we’ve become

Flames of Hell likken deze toren van kaarten

De duivel heeft onze bluf gecalld met de hand die hij heeft gedeeld

Exodus, wakker worden om te consumeren

Scheur het vlees van ons af

Scheur de kern uit elkaar

Terwijl het onkruid over onze eigen doodskist glijdt

Lucifer is gearriveerd

Nu opgestaan ​​om te verzamelen in pijn en lijden

Zijn vuur brandt met de zonden van toegeeflijke rijkdom

De tijd van afrekening bij de hand

Afgebrokkelde steden aan onze voeten

Er is geen tijd meer om een ​​standpunt in te nemen

Bloedbad in overvloed en de dood vol

Degenen die overleven om de verhalen van hun littekens te vertellen

Misschien wel de weg naar het niets voortzetten

Want de menselijke natuur is om te overstemmen wat we willen vergeten

En zo verdrinken we onszelf in Satans liefkozing

Gevallen, we zullen niet opstaan ​​of samen een band vormen

Alleen de tijd zal leren of onze wonden zullen genezen

De duivel vernietigt zichzelf keer op keer

Er blijven geen herinneringen over, er is geen gemoedsrust bereikt

We wenden ons tot God, maar hij wendt zich af

We zetten onze broeders aan om banden te verbreken en de hoop te doden

We keren ons naar binnen om het verraderlijke te zien, om de parasiet te zien

We sluiten een oogje dicht voor het offer

Lijden zal onze redding zijn

Dood en wedergeboorte zijn één

En hoewel we vergaan, overwinnen we eindelijk

De plaag die we zijn geworden