The Prodigal Empire - Vale of Pnath

Contagion, the decay of the sun

Crawling, feasting on us

Wasting our flesh, ourselves

Free to roam endlessly, society is withering

A giant wandering, driven by its plague

Seeking to leech the land;

to feed from the rotten hand

Begging for more

Nirvana from the ash

The body is collapsing from within

Threatened by its pathosis

The end is approaching, pulling us toward our demise

And yet this entity, which wallows in its misery

Continues to tear the skin from its bones

This is the end

The Earth has gifted us with our extinction

And so it shall be

The giant falls from its gluttony

Buried by the Earth, and swallowed by the sea

Skin and flesh from its eyes has now petrified

And this prodigal empire ceases to climb the skies

And now the empire that once stood above the rest

Is now a memory spread by its wretched dust

The end was forged by the hands of the beast

Feasting for so long it blessed us with famine

Lust, gluttony

Greed, sloth, wrath, envy, pride

Preached to us from the

Twisted words of faith

Lust, gluttony

Greed, sloth, wrath, envy, pride

Practiced by the weak that crawl the entire empire

You shall collapse once your wretched heart stops beating

We shall collapse once our wretched heart stops beating

Besmetting, het verval van de zon

Kruipen, smullen van ons

Ons vlees verspillen, onszelf

Vrij om eindeloos rond te dwalen, de samenleving verdort

Een gigantische dwaling, gedreven door zijn plaag

Op zoek naar het land;

om van de rotte hand te eten

Smeken om meer

Nirvana uit de as

Het lichaam valt van binnenuit in elkaar

Bedreigd door zijn pathose

Het einde nadert en trekt ons naar onze ondergang

En toch deze entiteit, die zwelgt in zijn ellende

Blijft de huid van zijn botten scheuren

Dit is het einde

De aarde heeft ons ons uitsterven geschonken

En zo zal het zijn

De reus valt uit zijn gulzigheid

Begraven door de aarde en opgeslokt door de zee

Huid en vlees van zijn ogen is nu versteend

En dit verloren rijk beklimt niet langer de lucht

En nu het rijk dat ooit boven de rest stond

Is nu een herinnering verspreid door zijn ellendige stof?

Het einde werd gesmeed door de handen van het beest

Zo lang feesten dat het ons zegende met hongersnood

Lust, gulzigheid

Hebzucht, luiheid, toorn, afgunst, trots

Tot ons gepredikt vanuit de

Verdraaide woorden van geloof

Lust, gulzigheid

Hebzucht, luiheid, toorn, afgunst, trots

Beoefend door de zwakken die het hele rijk doorkruisen

Je zult instorten zodra je ellendige hart stopt met kloppen

We zullen instorten zodra ons ellendige hart stopt met kloppen