Жалистная - УННВ

Надеюсь мы не помешали.

Нам очень жаль, если осы часто жалят в голове.

Жужжа и на ушах лапша доверия не вызывает.

Ты куришь спайс забудь о джа… Здесь ганжу уважают.

Угрожает только аппетит,

Только позитив ровно столько сколько сможешь унести.

Момент не упусти.

По глупости или от лени.

Борьбе с мигренью.

Совершая преступления.

Какой бы ты там не был гений.

Экономя время заработав денег.

Ты потратил все за день.

Теперь в поисках новых идей.

Ты и твоя тень жалости не ждите.

Играет на репите.

Жалостливая сопливая.

Текст мне написали за банку пива.

Алкашня!

А ты не кашляй думай своей башней о продажах.

Ведь это важно!

А мы тут входим в раж.

Частенько даже.

По горло сыты этой кашей.

С детства объ*башены.

Держитесь все подальше.

Особенно кто банчит.

Уничтожить стафф главная задача.

Не как иначе, а это значит больше кача.

Больше больше, больше, больше, больше кача.

На жалость не дави.

Лови за хвост удачу.

Что наша жизнь она собачья.

Когда-нибудь это плита над головой обрушится.

Люди нахавались д*рьма, но продолжают тужиться.

И под ногами нет слёз образовалось лужица.

Ведь если долго мучиться можно в конец измучиться.

Мне очень жаль!

И это музыка полна печали.

В итоге промолчали те кто громко всех кричали.

Вы про*бали клад нашли и тут же закопали.

Я злой лишь потому что вы у*бки злее стали.

Никак не ожидали, ничего лишнего.

Как это жить в хоромах с душою нищего,

Самое дешевое кино ничего эпичного.

Про твою подругу знают много неприличного.

Всё вторично, как перхать с одного плеча.

Обычно правду матку сука рубят с гореча.

Они жалеют жертву хоть желай себя топча.

Но никто и никогда не жалеет палача.

Это моча, выпивай её до дна.

Головы на половину состояли из бревна.

Загляну тебе в лицо и этого хватит сполна.

Желать с г*вна на кубе либо в клубе вам г*вна.

Читайте про себя, чтоб не шевелились губы.

Громкие слова смывались, как не частоты в трубы.

Истаскались пиджаки тут полиняли шубы.

Пожелтели листья и с ними твои зубы.

Люди бояться влюбляться.

Как голуби ютятся, Где попало, мало мира нам.

Мы пропадаем в коробках.

Всё оставляем на завтра.

По небу бегать бы в тапках.

Не растворяясь в потоке злых улиц.

Остаться верным себе.

Не потеряться б на дне этих дней.

Видимо жизни видней.

Как бы потрепать бы нас лучше.

Вроде бы вместе на миг.

И дом из картин пустых тут же.

Душа как лужа.

Петлю потуже.

С улыбкой до ушей с зашитыми глазами.

Ты видишь эту жизнь.

Она стебётся над нами.

Бродим дворами подъездами убитыми.

Пропитан годами.

Я самоед и мне душу надо украсить цветами,

Но поливал их не тем.

Они завяли и стали кустами.

Теперь так к свету им пробиться трудно.

Пускай, но вера осталась.

Хотя и видно всё мутно.

Каждая буква в сердца зашита.

Каждая строчка душой пропитана.

С самого дна грязи зловонной нахлебался с полна.

Хватит, не душит во рту тишина.

Видимо всем наплевать.

И чувства лишь катятся в бездну.

В глазах так тесно.

Проверь из какого я теста.

Родная жизнь я духом не упал.

Так что ты рядом держи.

Тоска и грусть о потерях.

Ну дай мне силы здесь всё пережить.

Ik hoop dat we ons er niet mee bemoeiden.

Het spijt ons zeer als wespen vaak in de kop steken.

Zoemen en noedels op de oren wekken geen vertrouwen.

Je rookt kruiden, vergeet ja... Ganja wordt hier gerespecteerd.

Bedreig alleen eetlust,

Alleen positief voor zover je kunt dragen.

Mis het moment niet.

Uit domheid of luiheid.

Bestrijd migraine.

Misdaden plegen.

Wat voor genie je ook bent.

Bespaar tijd en verdien geld.

Je hebt alles in een dag uitgegeven.

Nu op zoek naar nieuwe ideeën.

Jij en je schaduw van medelijden wachten niet.

Speelt op herhaling.

Zielig snotterig.

De tekst is aan mij geschreven voor een blikje bier.

Dronkaard!

En niet hoesten, denk met je toren na over verkopen.

Dit is tenslotte belangrijk!

En hier worden we woedend.

Vaak zelfs.

Heb genoeg van deze pap.

Van kinds af aan zijn de torens geneukt.

Blijf weg allemaal.

Vooral die banchit.

Het personeel vernietigen is de hoofdtaak.

Niet anders, wat meer downloads betekent.

Meer meer, meer, meer, meer swing.

Dring niet aan op medelijden.

Vang het geluk bij de staart.

Dat ons leven van een hond is.

Op een dag zal deze plaat boven je hoofd instorten.

Mensen hebben shit, maar ze blijven pushen.

En onder de voeten waren er geen tranen, er vormde zich een plas.

Immers, als je lang last hebt, kun je uitgeput raken.

Het spijt me heel erg!

En deze muziek is vol droefheid.

Als gevolg hiervan bleven degenen die luid schreeuwden stil.

Je blies een schat op, vond hem en begroef hem meteen.

Ik ben alleen boos omdat jullie klootzakken bozer zijn geworden.

Had niets verwacht, niets meer.

Hoe is het om in een herenhuis te wonen met de ziel van een bedelaar,

De goedkoopste film is niets episch.

Er zijn veel onfatsoenlijke dingen bekend over je vriendin.

Alles is secundair, zoals scheten laten vanaf één schouder.

Meestal wordt de waarheid neergeslagen door een bitch met bitterheid.

Ze hebben medelijden met het slachtoffer, zelfs als je jezelf wilt vertrappen.

Maar niemand heeft ooit medelijden met de beul.

Dit is urine, drink het tot op de bodem.

De koppen waren voor de helft gemaakt van houtblokken.

Ik zal in je gezicht kijken en dat is genoeg.

Je stront wensen in Cuba of in een club.

Lees voor jezelf zodat je lippen niet bewegen.

Luide woorden werden weggespoeld als niet-frequenties in pijpen.

Jassen waren versleten, bontjassen gingen verloren.

De bladeren werden geel en daarmee je tanden.

Mensen zijn bang om verliefd te worden.

Hoe duiven kruipen, Overal, er is niet genoeg vrede voor ons.

We verdwijnen in dozen.

We laten alles voor morgen.

Ik zou op pantoffels door de lucht rennen.

Niet oplossen in de stroom van boze straten.

Blijf jezelf.

Verdwaal niet op de bodem van deze dagen.

Blijkbaar is het leven meer zichtbaar.

Hoe zou het zijn om ons te aaien.

Het lijkt even samen te zijn.

En het huis van lege foto's is daar.

De ziel is als een plas.

Loop strakker.

Met een glimlach van oor tot oor met dichtgestikte ogen.

Je ziet dit leven.

Ze plaagt ons.

We zwerven door de binnenplaatsen van de veranda's gedood.

Jaren geweekt.

Ik ben een Samojeed en ik moet mijn ziel versieren met bloemen,

Maar heb ze verkeerd water gegeven.

Ze verwelkten en werden struiken.

Nu is het moeilijk voor hen om door te breken naar het licht.

Laat het zo zijn, maar het geloof blijft.

Ook al is alles wazig.

Elke letter is in het hart genaaid.

Elke regel is gevuld met ziel.

Vanaf de bodem van de stinkende modder dronk hij uit de volle grond.

Genoeg, de stilte verstikt je niet.

Blijkbaar boeit het niemand.

En gevoelens rollen alleen maar de afgrond in.

Het is zo dichtbij in de ogen.

Controleer uit welke test ik kom.

Ik verloor de moed niet in mijn geboorteland.

Dus je blijft dichtbij.

Verlangen en verdriet over verliezen.

Geef me de kracht om hier te overleven.