Старые раны - УННВ

For changing lines, I’ve got no time tonight

In these times the wind surpasses the tide

Е-е-е, еу, е-е-е, еу, еу

Ты начинаешь слушать, ты ищешь в этом смысл

Не понимая кем этот куплет написан, киса

Главное что он не слизан, и не в борьбе за призом

Новый сезон, осень, такого ты еще не слышал

Не перестану любить тех с кем в такт дышим

Держите нос выше, вы же не мыши

Убиты но не вами элегантно сносят твою крышу

У тех кто против как обычно рот зашит

Для вас здесь больше правды, меньше лжи

Здесь старые раны тупят ножи

Тот кто наебал однажды с ходу хуй на него ложи

И не жалей даже, здесь сам процесс важен

Ты долго сам себя хвалил, в итоге оказался лажей

Пиздабол со стажем, из своего говна ты варишь кашу

Не уважаешь не себя, не старших

Тот кому есть что сказать, молчит, он озадачен

А раны ваши напоминают сраки, рваные сраки

Что ахуели от моей строки, и подавились макнаггетс

Чикен Макнаггетс, для ваших ран есть Хаггис

Памперсы, и твоя сила это слабость

А твоя глупость порождает злость,

В твоих ушах я просто гость

Для ваших старых ран я переломанная кость

Я переломанная трость, как тебе такая новость?

When the wake-up's hard to find

Dreams make up for your life

Знаешь, ведь без рамы нет картины, статуи без глины

Просто жить и быть продуктом чей-то порванной резины

В этом модном магазине разъебать витрины

Кажется любовь имеет запах мокрой псины

Мир приобретает очертания подливы

Твёрдый голос тут же поменялся на сопливый

Нахуй ты попутал виноград и оливы?

Но как же мне осточертел этот припев ебливый

Дёргаю стоп-кран, с головою в океан

Выключаю свою душу, как мерцающий экран

Нахуй нужен человек, человек не нужен нам

Человек пустой стакан, обладатель старых ран

Моё тело в интерьере, как прокуренный диван

Боль, как птица в самолёте, заперта в чемодан

Твой протест, как средний палец, но он сломан пополам

Меня гложет что все раны наношу себе я сам

И ненависть опять пускает паровоз по кругу

Быть очень щедрым, и отдать свою подругу другу

А сколько преданных людей перед тобой в долгу?

Мочой выписывать дугу, тут бормоча под нос пургу

Терпеть невмоготу, шедевры тоже бьются

Уйти в себя на пять минут, и больше не вернуться

От воздуха вообще-то тоже можно задохнуться

Чтоб ранам затянуться нужно глубже затянуться

Забыться бы в старом подъезде, скурить растений

Съебаться от скуки, чтоб угодить своей лени

Из крайности в крайность, но трезвому сложно

И я не прочь наебать себя, что немножечко можно

И вряд ли мозг бы забыл эти старые раны

Что остаются внутри сжимая словно капканы

Порой не можешь уйти, что бы остаться собой

Где этот кукольный мир топит тебя с головой

Меня тошнит уже, Боже, от этих мрачных утопий

От этой жалкой системы где толпы слепленных копий

Так тяжело среди мрака нести в себе человека

Но и не выход убиться, тут закатив оба века

В безумном мысленном танце раны твои кровоточат

Ты не опомнишься даже, они тебя обесточат

Используй сотни методик что вытекают в одно

Ты в отражении неба не разглядишь своё дно

И потекло всё, и раны режет стекло

И стены давят на чувство, и крутят в мыслях одно

Словно черви в грязюке, хотят забраться поглубже

Люди не люди тут вовсе, ты только дай они тут же

Ай, как-то похуй на всё, давно лежит моя шляпа

Вроде не плохо, но может будет лучше когда-то

Среди домов где и серость прячет бездольные лица

Сегодня просто тот день, когда охота забыться

Районы-раны, слезы мамы.

Жизнь рано идет нахуй

Граммы, вены, стены душат.

Сушит скан, сгорают души

Районы-раны, слезы мамы.

Жизнь рано идет нахуй

Граммы, вены, стены душат.

Сушит скан, сгорают души

Районы-раны, слезы мамы.

Жизнь рано идет нахуй

Граммы, вены, стены душат.

Сушит скан, сгорают души

Районы-раны, слезы мамы.

Жизнь рано идет нахуй

Граммы, вены, стены душат.

Сушит скан, сгорают души

Ik heb vanavond geen tijd om van lijn te veranderen

In deze tijden overtreft de wind het getij

Ye-ee, ey, ey-ee, ey, ey

Je gaat luisteren, je zoekt de betekenis erin

Ik begrijp niet wie dit vers heeft geschreven, Kitty

Het belangrijkste is dat hij niet wordt gelikt, en niet in de strijd om een ​​prijs

Nieuw seizoen, herfst, zoiets heb je nog niet eerder gehoord

Ik zal niet stoppen met houden van degenen met wie we in de tijd ademen

Hou je neus omhoog, je bent geen muis

Gedood, maar niet door jou, sloop elegant je dak

Voor wie tegen is, wordt zoals gewoonlijk de mond dichtgenaaid

Voor jou is er hier meer waarheid, minder leugens.

Hier worden oude wonden botte messen

Degene die een keer onderweg neukte, legde een lul op hem

En heb er niet eens spijt van, hier is het proces zelf belangrijk

Je hebt jezelf lang geprezen, uiteindelijk bleek het onzin

Pizdabol met ervaring kook je pap van je poep

Je respecteert jezelf niet, ouderen niet

Degene die iets te zeggen heeft, zwijgt, hij is verbaasd

En je wonden lijken op klootzakken, gescheurde klootzakken

Wat ahueli uit mijn lijn, en verslikte zich in McNuggets

Chicken McNuggets, daar is Haggis voor je wonden

Pampers en je kracht is zwakte

En je domheid veroorzaakt woede

In je oren ben ik maar een gast

Voor je oude wonden ben ik een gebroken bot

Ik ben een gebroken stok, hoe vind je dit nieuws?

Wanneer de wake-up moeilijk te vinden is

Dromen maken je leven goed

Weet je, want zonder lijst geen foto, beelden zonder klei

Gewoon leven en het product zijn van iemands gebroken rubber

In deze modewinkel sla je de ruiten in

Het lijkt erop dat liefde de geur heeft van een natte hond

De wereld verandert in jus

De harde stem veranderde meteen in een snotterige.

Verdomme verwarde druiven en olijven?

Maar hoe kreeg ik genoeg van dit juichende refrein

Ik trek aan de kraan, met mijn hoofd in de oceaan

Mijn ziel uitschakelen als een flikkerend scherm

Heb een man nodig, we hebben geen man nodig

De man is een leeg glas, de eigenaar van oude wonden

Mijn lichaam in het interieur is als een rokerige bank

Pijn is als een vogel in een vliegtuig, opgesloten in een koffer

Je protest is als een middelvinger, maar dan in tweeën gebroken

Het knaagt aan me dat ik mezelf alle wonden toebreng

En haat zet de locomotief weer in een cirkel

Wees erg gul en geef je vriendin aan een vriend

Hoeveel toegewijde mensen staan ​​bij jou in het krijt?

Urine schrijft een boog uit en mompelt dan zachtjes een sneeuwstorm

Ondraaglijk, meesterwerken verslaan ook

Ga vijf minuten in jezelf en kom nooit meer terug

Je kunt ook stikken vanuit de lucht

Om de wonden te genezen, moet je dieper aanspannen

Om te vergeten in de oude entree, rookplanten

Rot op uit verveling om je luiheid een plezier te doen

Van extreem naar extreem, maar nuchter is moeilijk

En ik ben er niet vies van om mezelf voor de gek te houden dat een klein beetje wel kan

En het is onwaarschijnlijk dat de hersenen deze oude wonden zouden vergeten

Wat binnen blijft, knelt als vallen

Soms kun je niet weggaan om jezelf te zijn

Waar deze poppenwereld je met je hoofd verdrinkt

Ik ben al ziek, God, van deze sombere utopieën

Van dit ellendige systeem waar massa's geplaveide exemplaren

Zo moeilijk in het midden van de duisternis om een ​​persoon te dragen

Maar er is geen uitweg om gedood te worden, dan rollen beide eeuwen

In een gekke mentale dans bloeden je wonden

Je komt niet eens tot bezinning, ze zullen je energieloos maken

Gebruik honderden technieken die samenvloeien in één

Je kunt je billen niet zien in de weerspiegeling van de lucht

En alles stroomde, en glas sneed wonden

En de muren zetten het gevoel onder druk en verdraaien in gedachten één

Als wormen in de modder willen ze dieper

Mensen zijn hier helemaal geen mensen, je laat ze gewoon daar

Ay, op de een of andere manier alles neuken, mijn hoed heeft lang gelogen

Het is niet slecht, maar misschien wordt het ooit beter

Tussen de huizen waar saaiheid dakloze gezichten verbergt

Vandaag is precies de dag waarop het verlangen om te vergeten

Gebiedswonden, moeders tranen.

Het leven gaat vroeg naar de hel

Grammen, aderen, muren stikken.

Dries scan, zielen branden

Gebiedswonden, moeders tranen.

Het leven gaat vroeg naar de hel

Grammen, aderen, muren stikken.

Dries scan, zielen branden

Gebiedswonden, moeders tranen.

Het leven gaat vroeg naar de hel

Grammen, aderen, muren stikken.

Dries scan, zielen branden

Gebiedswonden, moeders tranen.

Het leven gaat vroeg naar de hel

Grammen, aderen, muren stikken.

Dries scan, zielen branden