Who E Ta - УННВ

Это кто?

Кто это?

Недовольная толпа

После разговора с ними быстро устают глаза

Не запоминайте этот стих раз и на всегда

В этой небольшой палате целая лаборатория

Тот, кто вытягивал тебя из крематория

Тот, кто кричал, что эта жуткая история

Тот, кто просил, что б эта мелодия

проиграла для тебя, будто это х**та

Это тот, кто всегда смотрит в ваши зеркала

У стального памятника по щеке течет слеза

Помогал избавить свое тело от себя

Тебя послало на**й твое собственное «Я»

Хули там, даму пик, нафуфыренным вальтам

Что-то мерзкое ползет со словами «по пятам»

Если это то кино, то конец главным ролям,

А не пойманный и не вор, да и вор не пойман

Припев вас лишил девственных плев

Припев вас лишил девственных плев

Припев вас лишил девственных плев

Припев вас лишил девственных плев

Брошу кости на диване их лень нести

Мои гости, помогите из говна вылезти, вынести

Вы вместе — груз 200, яму роете, ноты не те

Гоните, по колено воды — тонете, я ноль в лице

Внутри килограмм двести, в сердце характер

Смесь острых специй, хуета без последствий

Если б мой стиль сгнил, кто из дурки выпустил

Бит как винт придаст сил, kill blant, you kill — ранен

Жаль, о стая из лёгкий не выпуская, жизнь злая

Всё ровно её листаю:

Из говна не вылезаю, меня видят небеса

Я бы всё переписал, это лень — я не устал

Знаю совесть не чиста, в моём городе гроза

Смерть забыла где коса, с моих глаз чудо-роса

Корабли без паруса, всё съедаем до конца

На завтра не останется,

Старость на моём лице больше не состарится

По волнам позитива, сорта е**шит подлива

С допом по тропам убиты, педальки прутся красиво

Ты думал угадал, что мы расходный материал,

Но ты забыл куда себя девал, ты испарился и пропал

Ты превратился в жидкий кал, ты сам себя загнал в анал

Смешной фальшивый пьедестал, там все ровны, но мир устал

Кто эти мысли навязал?

Душа нутро в микро сказал

Я рисовал палитру, ярче литра и добра в себя впитал

Создатель сам своих чудес, от падиков и до небес

Людьми быть не мешает вес, в дыму мой головной комбез

И в сани я не лез, УННВ мой интерес, и в своих мыслях свободен

И мне не нужен лавэ-пресс, и не в ладах со мною Бес

Мне нужен бонг, а не обрез, дым опущу в сто тыщ колец,

А я под всем и мне пи**ец,

В своём спектакле для трупов уже и так немного мест

И за поступки от страха ты так боишься, конец

Припев вас лишил девственных плев

Припев вас лишил девственных плев

Припев вас лишил девственных плев

Припев вас лишил девственных плев

Wie is dit?

Wie is het?

ontevreden menigte

Na een gesprek met hen worden de ogen snel moe

Onthoud dit vers niet voor eens en voor altijd

Er is een heel laboratorium in deze kleine afdeling

Degene die je uit het crematorium heeft gehaald

Degene die riep dat dit vreselijke verhaal

Degene die vroeg dat deze melodie

verloren voor jou alsof het een lul is

Dit is degene die altijd in je spiegels kijkt

Een traan vloeit over de wang van een stalen monument

Hielp mijn lichaam van zichzelf te ontdoen

Je bent naar ** d gestuurd door je eigen "ik"

Neuk daar, schoppenvrouw, verklede boeren

Er kruipt iets gemeens met de woorden "op de hielen"

Als dit een film is, dan is het einde van de hoofdrollen,

En niet gepakt en geen dief, en een dief wordt niet gepakt

Het refrein heeft je maagdenvlies ingenomen

Het refrein heeft je maagdenvlies ingenomen

Het refrein heeft je maagdenvlies ingenomen

Het refrein heeft je maagdenvlies ingenomen

Ik gooi botten op de bank, te lui om ze te dragen

Mijn gasten, help me uit de shit, take out

Je bent samen - een lading van 200, je graaft een gat, de noten zijn niet hetzelfde

Rijd, kniediep in het water - verdrinking, ik ben nul in het gezicht

Tweehonderd kilo binnen, karakter in het hart

Een mengsel van hete kruiden, shit zonder gevolgen

Als mijn stijl verrotte, wie liet de dwaas dan los?

Een beetje zoals een schroef zal kracht geven, kill blant, je doodt - gewonde

Het is jammer, o zwerm longen zonder los te laten, het leven is slecht

Ik blader er precies doorheen:

Ik kom niet uit de shit, de hemel ziet me

Ik zou alles herschrijven, het is luiheid - ik ben niet moe

Ik weet dat mijn geweten niet zuiver is, er is een onweersbui in mijn stad

De dood is vergeten waar de zeis is, uit mijn ogen de wonderdauw

Schepen zonder zeil, we eten alles tot het einde

Morgen is er niets meer over

Ouderdom op mijn gezicht wordt niet meer oud

Op de golven van positieve, soorten f** shit jus

Gedood met een dop langs de paden, de pedalen stangen prachtig

Je dacht dat je geraden had dat we vervangbaar zijn,

Maar je vergat waar je jezelf neerzette, je verdampte en verdween

Je veranderde in vloeibare ontlasting, je dreef jezelf anaal in

Grappig neppedestal, iedereen is daar gelijk, maar de wereld is moe

Wie heeft deze gedachten gegeven?

Ziel binnen in micro zei

Ik tekende een palet, helderder dan een liter en nam goedheid in mezelf op

De schepper van zijn eigen wonderen, van padiks tot de hemel

Gewicht hindert niet om mensen te zijn, mijn hoofdpak is in de rook

En ik ben niet in de slee geklommen, UNNV is mijn interesse, en ik ben vrij in mijn gedachten

En ik heb geen lavapers nodig, en Bes staat op gespannen voet met mij

Ik heb een waterpijp nodig, geen afgezaagd jachtgeweer, ik zal de rook in honderdduizend ringen laten zakken,

En ik ben onder alles en ik ben naar de klote,

In zijn optreden zijn er al weinig plekken voor lijken

En je bent zo bang voor je acties vanwege angst, het einde

Het refrein heeft je maagdenvlies ingenomen

Het refrein heeft je maagdenvlies ingenomen

Het refrein heeft je maagdenvlies ingenomen

Het refrein heeft je maagdenvlies ingenomen