Перо - УННВ

Так много надежд, так мало действий

Чуждо в родном месте, ты чудо если честный,

А пообщаться не с кем, все мысли ту зэ бэскет

С лица маску нахуй, улыбку как у несквика

Вариантов несколько, не все бестолку

Риск оправдан будит если с правдой по пути

Прическа как у пуделя, пол минуты удели

И вот я ебу тебя, твои бигуди из бытия

Кури бурьян, шерсть овечью сыпь себе в кальян

На Маяк Акапян

Теперь если нам не дунуть чудо принесет только баян

По волнам памяти

Ты борешься с наркоманией, а я кретин

Вот это позитив, твою душу посетил

Деградирую от безделья, что за глупости

Если жру ништяки — момент не упусти

Если упустил, то прости

Я поту по тупости, тупо не даю перу упасть

Вот оно счастье

Anq убит, но не вами, касиков мастер

Мистер мышц, реальная фантастика

С ковша большой медведицы, черпаю медицину

В санях у деда мороза, в мешке искал вакцину

Ногой ступал на льдину, я тоже видел зиму

Верните краски с полотном, я разукрашу картину

В тени домов, как паучок, я вью свою паутину

С первыми солнца лучами, на дне заката не сгину

Буду беречь, как берегут зимой деревья, рябину

В твоих глазах вижу смысл, дай бог, тебя не покину

И пусть я чаще убеждаю, чем могу убедить

Ведь мы привыкли быть теми, кем нас привыкли видеть

Жизнь учит ненавидеть и людей не убедить

Жизнь — прекрасное мгновенье, хватит всё вокруг губить

Люблю напыхаться шишек, но чаще есть шелуха

И сколько раз в этих подъездах, я был въебан, братуха

Сколько всего пережили, сколько ещё предстоит

Давай, покурим, душа, как плюха, дымит

Ае, ае, а еба втирай не мне, а в нёба

Я зачитаю это, в залупу микрофона

Эти кучи слов, недовольного тона

Как парочка камней, для твоего огорода

Моя порода: высылала мнение народа

Я слишком угловатый, для такого хоровода

Кистями нежно помахали, прямо с теплохода

Те, кто не имели нихуя, со своего дохода

Мы гладиаторы, походу, это первый раунд

Обмотайте моё тело, в яркий, красный бант

Ты, подумай, петушок, кому ты впаривал свой саунд

Я в штаны нассал под этот твой андеграунд

Это мой скрытый талант, не забывайте о том

Что написано пером — не вырубить топором

Пардон, но ты у моей музы уже год под каблуком

Истекающего потом, отложили на потом

Проговори это ртом, прокричи это на ухо

Близкие по интересам, хуже, близких по духу

Мы всеми силами пытались, обогнать науку

Эротический конец и липкий выстрел в руку

Zoveel hoop, zo weinig actie

Vreemd in je geboorteplaats, je bent een wonder om eerlijk te zijn,

En er is niemand om mee te praten, alle gedachten zijn hetzelfde mandje

Neuk het masker van je gezicht, lach als een Nesquik

Verschillende opties, niet allemaal voor niets

Het risico is gerechtvaardigd als met de waarheid langs de weg

Kapsel als een poedel, neem een ​​halve minuut

En dus neuk ik je, je krulspelden van zijn

Rook onkruid, huiduitslag van schapenwol in je waterpijp

Bij de vuurtoren van Hakapyan

Als we nu geen wonder blazen, zal alleen de accordeon met knopen brengen

Op de golven van het geheugen

Jij vecht tegen verslaving, en ik ben een nerd

Dit is positief, bezocht je ziel

Ik verneder van nietsdoen, wat een onzin

Als ik nishtyaki eet - mis het moment niet

Als ik het gemist heb, dan spijt het me

Ik zweet van domheid, laat de pen dom niet vallen

Hier is het geluk

Anq is vermoord, maar niet door jou, cacique meester

Meneer spier, echte fictie

Uit de emmer van de grote beer trek ik medicijnen

In de slee van de kerstman, in een tas op zoek naar een vaccin

Ik stapte op een ijsschots, ik zag ook de winter

Retourneer de verf met het canvas, ik zal de foto schilderen

In de schaduw van huizen, als een spin, spin ik mijn web

Met de eerste zonnestralen, onderaan de zonsondergang zal ik niet vergaan

Ik zal koesteren, zoals bomen, lijsterbes worden gekoesterd in de winter

In je ogen zie ik de betekenis, God verhoede, ik zal je niet verlaten

En laat me vaker overtuigen dan ik kan overtuigen

We zijn tenslotte gewend om te zijn wie we gewend zijn te zien

Het leven leert haten en mensen kunnen niet worden overtuigd

Het leven is een mooi moment, stop met alles om je heen te verpesten

Ik hou ervan kegels op te blazen, maar vaker is er een schil

En hoe vaak in deze ingangen, ik werd geneukt, bro

Hoeveel is er ervaren, hoeveel moet er nog komen

Kom op, laten we roken, de ziel rookt als een trekje

Ae, ae, maar wrijf verdomme niet op mij, maar op het gehemelte

Ik zal dit voorlezen in de microfoon

Deze hopen woorden, ontevreden toon

Als een paar stenen voor je tuin

Mijn ras: stuurde de mening van de mensen

Ik ben te hoekig voor zo'n rondedans

Borstels zachtjes zwaaien, rechtstreeks van het schip

Degenen die geen fuck om hun inkomen gaven

Wij zijn gladiatoren, alsof dit de eerste ronde is

Wikkel mijn lichaam in een felrode strik

Jij, denk, haan, aan wie je je geluid hebt verkocht

Ik heb in mijn broek gepist op deze underground van jou

Dit is mijn verborgen talent, vergeet dat niet

Wat met een pen is geschreven, kan niet worden omgehakt met een bijl

Sorry, maar je zit al een jaar onder de hiel van mijn muze

Later verlopen, uitgesteld voor later

Spreek het met je mond, schreeuw het in je oor

Dichtbij in interesses, erger nog, dichtbij in de geest

We hebben met al onze macht geprobeerd de wetenschap in te halen

Erotisch einde en plakkerig handshot