The company of storms - Undying

You told me the sun would always rise

And if it shouldn’t shine have faith

'cause one day that great burning star’s light

One once again dance across my face

I heard the roar of the parting seas

And the mourning of a blackened sun

I saw the last flower wither away

When our flesh turned to stone

I felt the frigid blood in my veins grow still

Like winter’s paralyzed streams

As the soil beneath our feet gave way

To iron and asphalt dreams

When nighttime stars flicker with grief and despair

And dusk threatens senses too dazed to stay clear

Their heavens will beckon

And angels will whisper my name

Wings of scarlet hue, their truth soaked in blood

On wounded knees I’ve crawled

Through the nameless streets of this world I love

My heart is heavy with burden

I’m feeling empty inside

So fill me up and give me a taste of life

Give me a place to hide, mother

Offer me your caress and let it last forever

Let me cry in your arms

Let me die in your embrace

My hands have held your paradise

Your heavens blazed

From upon the highest hills

My lonely and wanting eyes did gaze

For I was in love with life and this world

But they tried to take that from me

If this is the reward of the harvest

Then I gladly give you my share

Je vertelde me dat de zon altijd zou opkomen

En als het niet mag schijnen, heb dan vertrouwen

want op een dag het licht van die grote brandende ster

Weer een dans over mijn gezicht

Ik hoorde het gebrul van de scheidende zeeën

En de rouw van een zwartgeblakerde zon

Ik zag de laatste bloem verwelken

Toen ons vlees in steen veranderde

Ik voelde het ijskoude bloed in mijn aderen stil worden

Zoals de verlamde stromen van de winter

Toen de grond onder onze voeten het begaf

Dromen strijken en asfalteren

Wanneer nachtelijke sterren flikkeren van verdriet en wanhoop

En de schemering bedreigt zintuigen die te versuft zijn om helder te blijven

Hun hemel zal wenken

En engelen zullen mijn naam fluisteren

Vleugels van scharlaken tint, hun waarheid gedrenkt in bloed

Op gewonde knieën heb ik gekropen

Door de naamloze straten van deze wereld waar ik van hou

Mijn hart is zwaar van de last

Ik voel me leeg van binnen

Dus vul me op en geef me een voorproefje van het leven

Geef me een plek om te verbergen, moeder

Bied me je streling aan en laat het voor altijd duren

Laat me in je armen huilen

Laat me sterven in je omhelzing

Mijn handen hebben je paradijs vastgehouden

Uw hemel vlamde

Van op de hoogste heuvels

Mijn eenzame en verlangende ogen staarden wel

Want ik was verliefd op het leven en deze wereld

Maar ze probeerden me dat af te nemen

Als dit de beloning van de oogst is

Dan geef ik je graag mijn deel