Post Script - Typhoon, East Forest

I would never leave you broken hearted

You’ll never be alone nor made to feel discarded

As long as I’m alive I’ll finish what I started

Years’ll go on your pretty face’ll grow strong and hardened

We’ll own a small patch of land outside of the town we’ll grow a garden

And after I’ve departed you will never know if your love was unconditional

I tried growing up and I found it’s more appealing

I start hurting myself and turn my hands out where you can see me

And I know that it is nothing

That you don’t have to love me

Unconditionally, mmm

It won’t be necessary, mmm

To love me unconditionally, mmm

It won’t be necessary, mmm

To love me unconditionally

Ik zou je nooit met een gebroken hart achterlaten

Je zult nooit alleen zijn en je ook niet weggegooid voelen

Zolang ik leef, maak ik af waar ik aan begonnen ben

Jaren gaan door, je mooie gezicht wordt sterk en gehard

We hebben een klein stukje land buiten de stad, we gaan een tuin aanleggen

En nadat ik ben vertrokken, weet je nooit of je liefde onvoorwaardelijk was

Ik heb geprobeerd op te groeien en ik vond het aantrekkelijker

Ik begin mezelf pijn te doen en steek mijn handen uit waar je me kunt zien

En ik weet dat het niets is

Dat je niet van me hoeft te houden

Onvoorwaardelijk, mmm

Het is niet nodig, mmm

Om onvoorwaardelijk van me te houden, mmm

Het is niet nodig, mmm

Om onvoorwaardelijk van me te houden