Belly of the Cavern - Typhoon

I was lost out in the mountains

And I had run out of provisions

I had one drop left in my deerskin

And I had come to my last decision

Should I lie down

Oh, should I lie down

Or should I be laid down

I had set out in the first place

From what I gathered from rumored hearsay

I heard of treasure in a high cave

On the northern slopes of the coast range

So I climbed up

Oh, so I climbed up

But I didn’t know how to climb down

So I wandered through the foliage

I came across my own tracks and I became discouraged

And then at long last I found a cavern

I crawled inside and I lit my lantern

And it was all there

Oh, it was all there

Just like they told me it would be there

I was lost out in the mountains

I had no water nothing to eat

So I drank the soil from a golden chalice

I gritted precious stones between my teeth

And I regretted my lonesome palace

I should have never listened to others' tales

All I had left was a priceless ballast

To hold me down from the howling gales

And in my mouth there burned a fire

I was dying of a long long draught

But then a voice whistled across the mouth of my cavern

And it said to me it said that without a doubt

You will settle

You will settle by the water before this is over

This is over

This is over

This is over

This is over

All my life I’ve spent wasting time, wasting my time

Just to forget again but I don’t mind, I don’t mind

I’ll just take my medicine and I’ll be fine, I will be fine

I’ll be fine

Ik was verdwaald in de bergen

En ik had geen voorzieningen meer

Ik had nog één druppel in mijn hertenvel

En ik was tot mijn laatste beslissing gekomen

Moet ik gaan liggen?

Oh, moet ik gaan liggen?

Of moet ik worden neergelegd?

Ik was in de eerste plaats vertrokken

Van wat ik heb verzameld uit geruchten van geruchten

Ik hoorde van schatten in een hoge grot

Op de noordelijke hellingen van het kustgebied

Dus ik klom omhoog

Oh, dus ik klom omhoog

Maar ik wist niet hoe ik naar beneden moest klimmen

Dus dwaalde ik door het gebladerte

Ik kwam mijn eigen tracks tegen en raakte ontmoedigd

En toen vond ik eindelijk een grot

Ik kroop naar binnen en stak mijn lantaarn aan

En het was er allemaal

Oh, het was er allemaal

Net zoals ze me vertelden dat het er zou zijn

Ik was verdwaald in de bergen

Ik had geen water niets te eten

Dus ik dronk de aarde van een gouden kelk

Ik heb edelstenen tussen mijn tanden gegrift

En ik had spijt van mijn eenzame paleis

Ik had nooit naar de verhalen van anderen moeten luisteren

Het enige wat ik nog had, was een onschatbare ballast

Om me tegen te houden van de huilende stormen

En in mijn mond brandde een vuur

Ik ging dood van een lange lange tocht

Maar toen floot een stem door de mond van mijn grot

En het zei tegen mij het zei dat zonder twijfel

je zal regelen

Voordat dit voorbij is, vestig je je aan het water

Dit is over

Dit is over

Dit is over

Dit is over

Mijn hele leven heb ik tijd verspild, mijn tijd verspild

Gewoon om het weer te vergeten, maar ik vind het niet erg, ik vind het niet erg

Ik neem gewoon mijn medicijn en het komt goed, het komt goed

Het komt goed met me