3000 шагов - Тяни-Толкай

Мне под ноги бросилась весна

Жалобно просила:

«Обогрей.

Приголубь.

Озябла.

Я одна.

В обе щеки расцелуй смелей.

Подними над снежной целиной,

Чтоб увидеть матушку-зарю.

Спрячь от ветра, от беды укрой,

Я тебя по-царски награжу.

Припев:

Я отпущу тебя на волю, к раздолью.

В 3000 шагов.

Я опою тебя слезою, хмельною

Студеных родников".

Поднял я весну лицом к заре.

Километры нес на встречу ей,

Что же ты забыла в январе?

Ничего, дотянем, не робей!

Небо распахнуло ворота

В несколько не струганных досок.

Позади терялись города,

Тысячи растоптанных дорог

Припев:

Я отпущу тебя на волю, к раздолью.

В 3000 шагов.

Я опою тебя слезою, хмельною

Студеных родников.

De lente raasde onder mijn voeten

Klachtend gevraagd:

"Opwarmen.

Duif.

Ik kreeg het koud.

Ik ben alleen.

Kus brutaal op beide wangen.

Verhef je boven de maagdelijke sneeuw

Om Moeder Dageraad te zien.

Verberg je voor de wind, verberg je voor problemen,

Ik zal je koninklijk belonen.

Refrein:

Ik zal je bevrijden, om uit te breiden.

In 3000 stappen.

Ik zal je zingen met een traan, dronken

koude bronnen".

Ik hief de lente met uitzicht op de dageraad.

Kilometers gedragen om haar te ontmoeten,

Wat ben je vergeten in januari?

Niets, we redden het wel, wees niet verlegen!

De hemel heeft de poorten geopend

In verschillende niet-geschaafde planken.

Steden gingen verloren

Duizenden vertrapte wegen

Refrein:

Ik zal je bevrijden, om uit te breiden.

In 3000 stappen.

Ik zal je zingen met een traan, dronken

Koude bronnen.