Nicodemus Portulay - Twiddle

On a hot and sunny evening in the middle of July

Nicodemus was appeasing what was once a healthy mind

In his dark and gloomy basement on the sadder side of town

The old man sat and pondered but no answer could be found

In his orange velvet armchair legless on the floor

He stared into a picture that was framed upon the wall

As he drifted off to sleep his mind became awake

‘cause every night he comes alive protector of the gat

You can’t find me

I’m lost inside your mind

Nicodemus Portulay

Undrstanding what was undefined

It was some time ago in the house of the know when he first laid his eyes on

the prize

He was certain indeed that his mind had the means to acquire the treasure in

time

He paced as he waited and fiercely debated the moment that soon would arrive

And on that fine day with no more delay he weaseled his way inside

The clickety moans as the cobblestone groans beneath his swiftly cane

His age and decay impede in no way as he reaches the fog riddled plain

As he was instructed he took the entrusted and set it below the oak tree

Tap four times they said then four times again to find the answers you seek

Op een hete en zonnige avond midden juli

Nicodemus kalmeerde wat eens een gezonde geest was

In zijn donkere en sombere kelder aan de treuriger kant van de stad

De oude man zat na te denken, maar er kon geen antwoord worden gevonden

In zijn oranje fluwelen leunstoel zonder poten op de grond

Hij staarde in een foto die aan de muur hing

Terwijl hij in slaap viel, werd zijn geest wakker

want elke nacht komt hij tot leven als beschermer van de poort

Je kunt me niet vinden

Ik ben verdwaald in je geest

Nikodemus Portulay

Begrijpen wat niet gedefinieerd was

Het was enige tijd geleden in het huis van de kenners toen hij voor het eerst zijn ogen oplegde

de prijs

Hij was er inderdaad zeker van dat zijn geest de middelen had om de schat binnen te halen

tijd

Hij ijsbeerde terwijl hij wachtte en debatteerde fel over het moment dat spoedig zou aanbreken

En op die mooie dag baande hij zich zonder oponthoud een weg naar binnen

De clickety kreunt terwijl de kasseien kreunen onder zijn snelle wandelstok

Zijn leeftijd en verval belemmeren op geen enkele manier als hij de door mist doorzeefde vlakte bereikt

Zoals hem was opgedragen, nam hij de hem toevertrouwde en zette hem onder de eik

Tik vier keer, zeiden ze, en dan nog een keer vier keer om de antwoorden te vinden die je zoekt