Отражение - Цитадель

Локон дивных волос от света

Залит серебром,

Неведомый образ,

Окутанный сном,

Мне будто знаком...

Кто ты - утро не даст ответа,

Коснётся крылом,

И, снова мой разум

Скрыв пеленой,

Играет судьбой.

Твой пристальный взгляд упал на меня, но снова сгущается мрак

Твое отражение

Мне так мешает жить,

Эта любовь подобна тени -

И некого винить.

Недолгая слава,

Обращая сердце в лёд,

Мне не подарит шанс,

Ведь я это знаю,

Но все вспоминаю

Лишь в смертный час.

Словно горький туман, измены

С разных сторон,

Судьба правит тризну,

И даже король

Мне станет врагом.

И не сгинуть на поле брани,

Но молвит пророк,

Что в озере жизни

Отравлен исток,

Приходит мой срок.

Твой пристальный взгляд упал на меня но снова сгущается мрак

Твое отражение

Мне так мешает жить,

Эта любовь подобна тени -

И некого винить.

Недолгая слава,

Обращая сердце в лёд,

Мне не подарит шанс,

Ведь я это знаю,

Но все вспоминаю

Лишь в смертный час.

Слова легенды скрывают века,

И в погребальном в костре золотом

Горит проклятье,

Мы засыпаем в огне, и река

Уносит память древних богов.

Een krul van prachtig haar van het licht

Gevuld met zilver

onbekende afbeelding,

in slaap gehuld,

Ik kom me bekend voor...

Wie ben jij - de ochtend zal geen antwoord geven,

raakt de vleugel,

En weer mijn gedachten

Verbergen met een sluier

Speelt met het lot.

Je blik viel op mij, maar de duisternis verzamelt zich weer

jouw spiegelbeeld

Het maakt me zo moeilijk om te leven

Deze liefde is als een schaduw

En niemand iets te verwijten.

korte roem,

Mijn hart in ijs veranderen

Geeft me geen kans

Omdat ik het weet

Maar ik herinner me alles

Alleen op het uur van de dood.

Als een bittere mist, verraad

Van verschillende kanten,

Het lot regeert triznu

En zelfs de koning

Ik zal een vijand worden.

En kom niet om op het slagveld,

Maar de profeet zegt:

Wat zit er in het meer van het leven

De bron is vergiftigd

Mijn tijd komt eraan.

Je blik viel op mij, maar de duisternis verzamelt zich weer

jouw spiegelbeeld

Het maakt me zo moeilijk om te leven

Deze liefde is als een schaduw

En niemand iets te verwijten.

korte roem,

Mijn hart in ijs veranderen

Geeft me geen kans

Omdat ik het weet

Maar ik herinner me alles

Alleen op het uur van de dood.

Woorden van legende verbergen eeuwen

En bij een begrafenis in een gouden vuur

De vloek brandt

We vallen in slaap in het vuur en de rivier

Neemt de herinnering aan de oude goden mee.