Артист - Цитадель

Величия блеск уходит с годами,

Не для меня толпы восхищение,

Призрак звезды, умершей на сцене,

Здесь дух заточен.

Сломленный, запертый в старом театре,

Приговоренный за гордость свою,

Я быть никем обречен.

Я теперь страж этого места,

Непревзойденный артист,

И я смотрю на никчемные пьесы

Столетиями из-за кулис.

Пустота коснулась глаз,

Миг - и огонь души угас,

Я счастье, мой зритель,

Краду у вас!

Я будто в пыли пустой табакерки,

Мне давит на грудь от воспоминаний

Славы былой, и лучше не станет,

И я, зритель мой,

Выгорел, будто цвета декораций,

Я так устал следить за чужой

Лживой бездарной игрой.

Ничего, что мой вечный гений

Носит проклятья печать -

И даже моей обескровленной тени

Рассудок дано похищать

Пустота коснулась глаз,

Миг - и огонь души угас,

Я счастье, мой зритель,

Краду у вас!

Да, я мертв и заперт здесь,

Но моя роль навеки - месть,

Тщеславный, бессмертный дух

Я в этом весь!

Пустота коснулась глаз,

Миг - и огонь души угас,

Я счастье, мой зритель,

Краду у вас!

Grootsheid glans verdwijnt in de loop der jaren,

Niet voor mij de bewondering van het publiek,

De geest van een ster die stierf op het podium

Hier zit de geest gevangen.

Gebroken, opgesloten in een oud theater

Veroordeeld voor je trots

Ik ben gedoemd niemand te zijn.

Ik ben nu de bewaker van deze plek

onovertroffen kunstenaar,

En ik kijk naar waardeloze toneelstukken

Eeuwenlang achter de schermen.

De leegte raakte de ogen

Een moment - en het vuur van de ziel ging uit,

Ik ben geluk, mijn kijker,

Ik steel van je!

Het is alsof ik in het stof van een lege snuifdoos zit,

Herinneringen drukken op mijn borst

Glorie van het verleden, en het zal niet beter worden,

En ik, mijn kijker,

Opgebrand zoals de kleuren van het landschap

Ik ben het zo zat om iemand anders te volgen

Liegen stom spel.

Niets dat mijn eeuwige genie

Draagt ​​een vervloekt zegel -

En zelfs mijn bloedeloze schaduw

Reden wordt gegeven om te stelen

De leegte raakte de ogen

Een moment - en het vuur van de ziel ging uit,

Ik ben geluk, mijn kijker,

Ik steel van je!

Ja, ik ben hier dood en opgesloten

Maar mijn rol voor altijd is wraak

ijdele, onsterfelijke geest

ik zit er helemaal in!

De leegte raakte de ogen

Een moment - en het vuur van de ziel ging uit,

Ik ben geluk, mijn kijker,

Ik steel van je!