Город снов - Цитадель

В пол педаль, мотор ревет

Дома свет скрыл поворот

Гонит сон, убив покой

В город мрачный и пустой

Снегом пепел с неба кружит

Хочет тайну на вечно укрыть

Ту, что в ночи отравляет тебя

Капля за каплей разум точа

Грязных следов еле видная нить

Словно мишень, что не даст мне забыть

Цель, что мне кто-то означил давно

Жизнь разделив : до, и после нее

Птиц срываются стаи

Звук сирен нервы рвет

Кто с тобой тут играет

Ты мой!

– на ухо голос шепнет

Первый луч солнца рассвет объявил

Занавес поднят, актеры ушли

Маску реальность меняет свою

С улиц и зданий на пустоту

Путь домой не возродить

Пропасть съела дорожную нить

За спиной растворяется след

В мир живых мертвым входа нет

Птиц срываются стаи

Звук сирен нервы рвет

Кто с тобой тут играет

Ты мой!

– на ухо голос шепнет

Pedaal op de grond, de motor brult

Thuis verborg het licht de bocht

Drijft slaap, doodt de vrede

Naar de stad somber en leeg

Sneeuwas uit de lucht cirkelt rond

Wil een geheim voor altijd verbergen

Degene die je 's nachts vergiftigt

Druppel voor druppel geest verscherping

Vuile sporen nauwelijks zichtbare draad

Als een doelwit dat me niet zal laten vergeten

Het doel dat iemand lang geleden voor me betekende

Het leven verdelen: voor en na

De vogels komen samen

Het geluid van sirenes breekt de zenuwen

Wie speelt er met jou

Jij bent mijn!

- een stem fluistert in je oor

De eerste straal van de dageraad aangekondigd

Het gordijn hangt, de acteurs zijn weg

Het masker van de werkelijkheid verandert zijn

Van de straten en gebouwen naar de leegte

De weg naar huis kan niet nieuw leven worden ingeblazen

De afgrond at de draad van de weg op

Achter het spoor lost op

Er is geen toegang tot de wereld van de levende doden

De vogels komen samen

Het geluid van sirenes breekt de zenuwen

Wie speelt er met jou

Jij bent mijn!

- een stem fluistert in je oor