The Dreaming Fields - Trisha Yearwood

Oh, the sun rolls down, big as a miracle

And fades from the Midwest Sky

And the corn and the trees wave in the breeze

As if to say goodbye

Oh, my grandfather stood right here as a younger man

In nineteen and forty three

And with the sweat and his tears, the rain and the years

He grew life from the soil and seed

Oh I’m goin' down to the dreaming fields

But what will be my harvest now

Where every tear that falls on a memory

Feels like rain on the rusted plow

Rain on the rusted plow

And these fields they dream of wheat in the summertime

Grandchildren running free

And the bales of hay at the end of the day

And the scarecrow that just scared me Now the houses they grow like weeds in a flower bed

This morning the silo fell

Seems the only way a man can live off the land these days

Is to buy and sell

So I’m goin' down to the dreaming fields

But what will be my harvest now

Where every tear that falls on a memory

Feels like rain on the rusted plow

Rain on the rusted plow

Like the rain on the roof on the porch by the kitchen

Where as my grandmother sings, I can hear if I listen

Running down, running down to the end of the world I loved

This will be my harvest now

And the sun rolls down, big as a miracle

And fades in the Midwest sky

And the corn and the trees wave in the breeze

As if to say goodbye

As if to say goodbye

Oh, de zon rolt naar beneden, groot als een wonder

En verdwijnt uit de Midwest Sky

En de maïs en de bomen zwaaien in de wind

Als om afscheid te nemen

Oh, mijn grootvader stond hier als een jongere man

In negentien en drieënveertig

En met het zweet en zijn tranen, de regen en de jaren

Hij kweekte leven uit de grond en het zaad

Oh, ik ga naar de dromenvelden

Maar wat zal nu mijn oogst zijn?

Waar elke traan die op een herinnering valt

Voelt als regen op de verroeste ploeg

Regen op de verroeste ploeg

En van deze velden dromen ze in de zomer van tarwe

Kleinkinderen die vrij rondlopen

En de balen hooi aan het eind van de dag

En de vogelverschrikker die me gewoon bang maakte Nu de huizen groeien ze als onkruid in een bloembed

Vanmorgen viel de silo

Het lijkt tegenwoordig de enige manier waarop een man van het land kan leven

Is om te kopen en te verkopen

Dus ik ga naar de droomvelden

Maar wat zal nu mijn oogst zijn?

Waar elke traan die op een herinnering valt

Voelt als regen op de verroeste ploeg

Regen op de verroeste ploeg

Zoals de regen op het dak op de veranda bij de keuken

Waar mijn oma zingt, kan ik horen als ik luister

Rennend, rennend naar het einde van de wereld waar ik van hield

Dit wordt nu mijn oogst

En de zon rolt naar beneden, groot als een wonder

En vervaagt aan de hemel in het Midwesten

En de maïs en de bomen zwaaien in de wind

Als om afscheid te nemen

Als om afscheid te nemen