Maggie's Dream - Trisha Yearwood

Maggie’s up each mornin' at 4 A. M

By five behind the counter at the diner

Her trucker friends out on the road will soon be stoppin' in

As the lights go on at Cafe Carolina

Maggie’s been a waitress here most all her life

Thirty years of coffee cups and sore feet

The mountains around Asheville she’s never seen the other side

And closer now to fifty than to forty

Maggie’s never had love

She says she’s never had enough time

To let a man into her life

Oh but Maggie has a dream

She’s had since she was 17

To find a husband

And be a wife

Maggie knows the truckers most by first name

What they’ll have to say and what they’ll order

And they take her in their stories to places far away

And then leave her with the dishes, dreams and quarters

Maggie’s never had love

She says she’s never had enough time

To let a man into her life

Oh but Maggie has a dream

She’s had since she was 17

To find a husband

And be a wife

And she relies upon the jukebox

On the lonely afternoons

When the business starts to slow down

She plays the saddest tunes

She stares off down the highway

She wonders where it goes

With nobody to go home to

And it’s almost time to close

And the lights go down at Cafe Carolina

Maggie staat elke ochtend om 4 uur 's ochtends op

Om vijf uur achter de toonbank bij het restaurant

Haar vrachtwagenvrienden die onderweg zijn, komen binnenkort binnen

Terwijl de lichten aan gaan in Cafe Carolina

Maggie is hier bijna haar hele leven een serveerster geweest

Dertig jaar koffiekopjes en zere voeten

De bergen rond Asheville heeft ze nog nooit de andere kant gezien

En nu dichter bij de vijftig dan bij de veertig

Maggie heeft nooit liefde gehad

Ze zegt dat ze nooit genoeg tijd heeft gehad

Om een ​​man in haar leven toe te laten

Oh, maar Maggie heeft een droom

Ze heeft sinds haar 17e

Een man vinden

En wees een vrouw

Maggie kent de truckers het meest bij hun voornaam

Wat ze te vertellen hebben en wat ze zullen bestellen

En ze nemen haar in hun verhalen mee naar verre oorden

En laat haar dan achter met de borden, dromen en vertrekken

Maggie heeft nooit liefde gehad

Ze zegt dat ze nooit genoeg tijd heeft gehad

Om een ​​man in haar leven toe te laten

Oh, maar Maggie heeft een droom

Ze heeft sinds haar 17e

Een man vinden

En wees een vrouw

En ze vertrouwt op de jukebox

Op de eenzame middagen

Wanneer het bedrijf begint te vertragen

Ze speelt de droevigste deuntjes

Ze staart over de snelweg

Ze vraagt ​​zich af waar het naartoe gaat

Met niemand om naar huis te gaan

En het is bijna tijd om te sluiten

En de lichten gaan uit in Cafe Carolina