I Don't Paint Myself Into Corners - Trisha Yearwood

It took a while for me to see things as they were

In the light of truth

It wasn’t you, it was me

I let myself get used to drowning in the hurt

Against the wall

Who’d of thought, it was me

From there I couldn’t even look over my shoulder

I kicked down all the walls and started all over

And I don’t paint myself into corners anymore

In a brittle heart of clay

I threw my brushes away

The tools of the trade that chained your memory to me

Are out the door

I don’t paint myself into corners anymore

When you left you left me with no other choice at all

But to sink

To my knees, and cry

I never knew just how far a soul could fall

Like a rock

I couldn’t stop, didn't try

I locked myself behind shades of misery

But when I let you go, I set myself free

And I don’t paint myself into corners anymore

In a brittle heart of clay

I threw my brushes away

The tools of the trade that chained your memory to me

Are out the door

I don’t paint myself into corners anymore

The tools of the trade that chained your memory to me

Are out the door

I don’t paint myself into corners anymore

Het duurde even voordat ik de dingen zag zoals ze waren

In het licht van de waarheid

Jij was het niet, ik was het

Ik liet mezelf wennen aan het verdrinken in de pijn

Tegen de muur

Wie had gedacht dat ik het was

Vanaf daar kon ik niet eens over mijn schouder kijken

Ik schopte alle muren neer en begon helemaal opnieuw

En ik schilder mezelf niet meer in hoeken

In een broos hart van klei

Ik heb mijn penselen weggegooid

De gereedschappen van het vak die je geheugen aan mij hebben vastgeketend

Ben de deur uit

Ik schilder mezelf niet meer in hoeken

Toen je wegging liet je me helemaal geen andere keuze

Maar om te zinken

Op mijn knieën en huilen

Ik heb nooit geweten hoe ver een ziel kon vallen

Zoals een steen

Ik kon niet stoppen, heb het niet geprobeerd

Ik sloot mezelf op achter schaduwen van ellende

Maar toen ik je liet gaan, maakte ik mezelf vrij

En ik schilder mezelf niet meer in hoeken

In een broos hart van klei

Ik heb mijn penselen weggegooid

De gereedschappen van het vak die je geheugen aan mij hebben vastgeketend

Ben de deur uit

Ik schilder mezelf niet meer in hoeken

De gereedschappen van het vak die je geheugen aan mij hebben vastgeketend

Ben de deur uit

Ik schilder mezelf niet meer in hoeken