Я не умру - Тринадцатое созвездие

Да!

Прав, по несчастью, был Шекспир.

В том — что театр этот мир.

Вечный спектакль.

Древний шатёр.

Но только ошибся он в одном.

В серо-больном спектакле том.

Ты не актёр.

Я не актёр.

Мы просто зрители с «галёрки».

Нам не увидеть — чем живёт первый ряд.

Сдесь мало воздуха для легких.

Но близко люстры, что так ярко горят.

На сцене затянулася драма.

На сцене тот — кто прирождён быть шутом.

Легенда сцен, герой экрана.

Кто на виду и будет крайним потом.

Зал — горькая песнь людских судеб.

Не называй его «совдеп»,

Хоть и похож он на парник.

Сдесь всем управляет первый рад.

Где в канделябрах дни горят.

Этот спектакль только для них.

А зал то плачет, то хохочет,

То, затаив своё дыханье, молчит.

Выходит тот, кто очень хочет.

Уводят тех, кто очень громко кричит.

Передо мной сидит блаженный.

Он верит в то, что первым выйдет в антракт.

И для буфета хватит денег.

И он для нас успеет взять мармелад.

Мы Близко к потолку.

Верим одному

Третьему звонку.

Мы Как столбы, немы.

Наша роль смотреть

С высоты на смерть.

Смерть — это финал тягучих пьес.

Неважно — с кровью или без.

Важно одно — это для всех.

Нам выпало лишь считать до ста.

К счастью «галёрка» не пуста.

К счастью живет здесь ещё смех.

Мы будем преданны «галерке»

А это дальше!

Это ближе к концу!

А это выше…

Ja!

Helaas had Shakespeare gelijk.

Feit is dat het theater deze wereld is.

Eeuwige prestatie.

Oude tent.

Maar hij had maar in één ding ongelijk.

In de grijszieke voorstelling Vol.

Je bent geen acteur.

Ik ben geen acteur.

Wij zijn slechts toeschouwers van de "galerij".

We kunnen niet zien hoe de eerste rij leeft.

Er is niet genoeg lucht voor de longen.

Maar dichtbij zijn de kroonluchters die zo fel branden.

Drama volgde op het podium.

Op het podium, degene die geboren is om een ​​nar te zijn.

Podiumlegende, schermheld.

Wie is er in zicht en is straks de laatste.

De zaal is het bittere lied van het menselijk lot.

Noem hem geen "sovdep",

Ook al lijkt het op een serre.

Hier wordt alles gecontroleerd door de eerste rad.

Waar dagen branden in kandelaar.

Deze show is alleen voor hen.

En de zaal huilt en lacht,

Dan, zijn adem inhoudend, is hij stil.

Het blijkt degene die echt wil.

Degenen die heel hard schreeuwen, worden weggenomen.

De gezegende zit voor me.

Hij denkt dat hij tijdens de pauze als eerste naar buiten zal komen.

En genoeg geld voor het buffet.

En hij zal tijd hebben om marmelade voor ons te nemen.

We zitten dicht bij het plafond.

Wij geloven in één

Derde oproep.

We zijn als pilaren, stom.

Onze rol is om te kijken

Van hoogte tot dood.

De dood is de finale van slepende toneelstukken.

Het maakt niet uit - met of zonder bloed.

Eén ding is belangrijk: het is voor iedereen.

We hoefden maar tot honderd te tellen.

Gelukkig is de "galerij" niet leeg.

Gelukkig leeft hier nog steeds gelach.

We zullen toegewijd zijn aan de "galerij"

En dit is verder!

Het is dichter bij het einde!

En dit is hoger...