Mormors julstjärna - Triakel

Jag kom från timmerskogen

Denna julafton mulen och grå

Det var klent med sjöarnas isar

Och tungsamma mil att gå

Det var min debut i skogen

Ty jag var bara fjorton år

Och aldrig glömmer jag slitet

Vart än mina tankar går

Jag kände mig trött och hungrig

Där jag traskade fram i snön

Och till slut blev jag frestad

Att prova isen på sjön

Jag såg för mitt indre vår stuga

Och mormor och hunden Pan

Jag visste att mor skulle vänta

Med att tända vår julegran

Då var skymningen redan kommen

Och jag såg ej om isen bar

Men vad tjäner det till att fråga

När man inte får något svar

Då lyste plötsligt en stjärna

Iganom allt mörker och dis

Jag ser den än för mitt inre

När jag går över frusen is

Ty mormor satt därhemma

I vårt lilla ensliga tjäll

Hon hade tänt den stjärna

Som lyste min väg denna kväll

Den ledde mig fram över isen

Liksom en osynlig hand

Och än kan jag inte fatta

Att hag någonsin nådde land

Men ibland på min svåra vandring

Denom livets mörka snår

Så ser jag den julestjärna

Som lyste när vägen var svår

Ik kwam uit het houtbos

Deze kerstavond bewolkt en grijs

Het was schaars met het ijs van de meren

En omslachtige kilometers te lopen

Het was mijn debuut in het bos

Want ik was pas veertien jaar oud

En ik zal de slijtage nooit vergeten

Waar mijn gedachten ook gaan

Ik voelde me moe en hongerig

Waar ik door de sneeuw sjokte

En uiteindelijk kwam ik in de verleiding

Om het ijs op het meer te proberen

Ik zag voor mijn interieur ons huisje

En oma en de hond Pan

Ik wist dat mijn moeder zou wachten

Door onze kerstboom aan te steken

De schemering was toen al aangebroken

En ik zag niet of het ijs kaal was

Maar wat heb je eraan om te vragen?

Wanneer u geen antwoord krijgt

Toen scheen er plotseling een ster

Door alle duisternis en waas

Ik zie het nog steeds voor mijn innerlijke zelf

Als ik over bevroren ijs loop

Omdat oma thuis zat

In onze kleine eenzame tent

Ze had die ster aangestoken

Die vanavond mijn weg verlichtte

Het leidde me over het ijs

Als een onzichtbare hand

En toch kan ik het niet begrijpen

Die heks heeft ooit land bereikt

Maar soms op mijn moeilijke wandeling

Door het donkere struikgewas van het leven

Zo zie ik die kerstster

Die scheen toen de weg moeilijk was