Bergslagsjul - Triakel

Det vilar en stillhet i flingornas dans bland Bergslagens snöhöljda stup

Nu släcker man elden på masungnens krans och glöden i milornas djup

Ty jul ringes in utav klockornas malm som brutits i gruvan invid

Och nu sjunges åter en minnenas psalm i julens välsignade tid

Se smeder med nävar som bessemmerstål de fumla med psalmbokens blad

Och sjunger på bredaste bergslagsmål om undret i Betlehems stad

Och gruvornas män ifrån orter och schakt de vilar från släggor och slag

Och njuter av skogens och höjdernas prakt i julens välsignade dag

Er is een stilte in de dans van de vlokken tussen de met sneeuw bedekte kliffen van Bergslagen

Nu blust je het vuur op de krans van de baby en de sintels in de diepten van mijlen

Want Kerstmis rinkelt uit het erts van de klokken die is gedolven in de mijn ernaast

En nu wordt er weer een psalm van herinneringen gezongen in de gezegende tijd van Kerstmis

Zie smeden met vuisten als bessemmer staal ze rommelen met de bladeren van het psalmboek

En zingt op de breedste berggevechten over het wonder in de stad Bethlehem

En de mannen van de mijnen van de plaatsen en de schachten die ze rusten van voorhamers en slagen

En geniet van de pracht van het bos en de hoogten op de gezegende dag van Kerstmis