En vacker vän - Triakel

En vacker vän jag har utvalt

Den tänkte jag skull bli min tröst

Den tänkte jag skull bli min tröst

Och vila vid mitt unga bröst

Min väninna bröt, hon bröt sin ed

Hon bröt min lyckostjärna ned

Nu står jag en och förtald

Med sorgen över tappad skatt

Var morgon jag i lunden går

Jag måste fälla mången tår

Där hörer jag småfågelsång

Ja det var vid solens nedergång

Då kom till mig en åldrig man

Han talte till mig desse ord

Säg varför gråter du min vän

Har du ej någon tröst igen

Gråt icke du min kära vän

Det tänk din skapare lever än

Tro himmelen han lönar den

Och straffar den som brukar svek

Som fågeln längtar efter ljusan dag

Så väntar jag mitt klockeslag

Så går det mig till sista slut

Där timmeglaset rinner ut

Adjö min far och adjö min mor

Adjö min syster och lilla bror

Adjö, lev väl ostadig vän

Vi träffas åter i himmelen

Een mooie vriend die ik heb gekozen

Ik dacht dat het mijn troost zou zijn

Ik dacht dat het mijn troost zou zijn

En rust aan mijn jonge borst

Mijn vriend brak, ze brak haar eed

Ze heeft mijn geluksster kapotgemaakt

Nu sta ik alleen en belasterd

Met het verdriet van een verloren schat

Elke ochtend ga ik naar het bos

Ik moet veel tranen vergieten

Daar hoor ik kleine vogels zingen

Ja het was bij zonsondergang

Toen kwam er een oude man naar me toe

Hij sprak deze woorden tot mij

Vertel me waarom je huilt mijn vriend

Heb je weer geen troost

Huil niet, mijn beste vriend

Stel je voor dat je schepper nog leeft

Geloof de hemel, hij betaalt het

En straft degene die de neiging heeft te verraden

Zoals de vogel verlangt naar de heldere dag

Dus ik wacht op mijn tijd

Zo voel ik me uiteindelijk

Waar de zandloper naar buiten stroomt

Vaarwel mijn vader en vaarwel mijn moeder

Vaarwel mijn zus en kleine broer

Vaarwel, leef onvaste vriend

We ontmoeten elkaar weer in de hemel