What Child Is This? - Trans-Siberian Orchestra

The old man stood there thinking

While staring in that old toy shop

With its carousel still turning round

In front of a music box clock

For what good’s a clock without a chime

A useless thing that just keeps time

Recording moments that come and leave

But this clock’s chimes struck midnight

Upon a lost christmas eve

And when the final chime had spoken

And the twelfth bell had finally rung

The indecision in the father was broken

He now knew what had to be done

So he got into a yellow cab

And prayed that it might lead

Through all this snow and streetlight glow

To a past he might retrieve

When the taxi dropped him off

At the boarding house hotel

It was a rundown building

With a musty, rundown smell

And he asked for his son

From the hotel’s night desk clerk

Who said his son was not there

He was not back from work

When the father said that was impossible

The clerk replied, «i'm not here to debate

But he works at the hospital, just down the block

If you want you can sit here and wait

But he never returns till real late»

Then the father tried asking another question

But the clerk went back to watching his tv

Which was also playing, «how the grinch stole christmas»

And the father mused, «this movie has no sympathy,

Well, at least not when it comes down to me»

Once outside he saw the hospital’s entrance

And went to information by the front door

Who confirmed that his son had a job there

And worked up on the seventh floor

So he took the elevator up to that floor

Which was marked «maternity»

And the man knew in his heart that this was a mistake

For his son working here could not be

But the nurse on duty reconfirmed that he did

And since her rounds were about to begin

If he would like to follow her

She would gladly take the father to him

So he followed her to a large dark room

That to him seemed unusually empty

Except for several incubators glowing on the right

Each with a trembling baby

These infants were all extremely frail

And obviously in incredible pain

And this sight cut deep into that father’s soul

And he asked the nurse, please, to explain

«these children were born to mothers

Who were addicted to crack cocaine

And these children are born in complete withdrawal

For that drug is still deep in their veins

We can give them no other drugs to ease their withdrawals

Since they are born premature and quite frail

And any form of pain killer

Could easily cause their small hearts to fail"

«and what does my son do here?»

The father asked, «he is not a patient, i assume»

The nurse did not say a single word

But nodded to the far left corner of the room

And there the father saw his son

Who looked like himself when he was a younger man

Rocking back and forth in a rocking chair

A trembling infant held in his hands

And in his arms the child did not cry

But slept to silent lullabies

And his son rocked that newborn back and forth

Until finally, a dream was caught

But still at his rocking, his son faithfully kept

Till that poor child’s trembling had also, finally, left

Then the nurse whispered softly

Into the father’s ear

Something that a blind man could see

But the father needed to hear

Whispered to him in this room

Filled with mankind’s misbegotten

Something that the father had known once

But somehow had forgotten

She said, «it is this way with each of us

We all need to be held, at least twice

Once upon the day that we are born

And once more when we leave this life

Your son has been coming to this place

Since as long as i’ve been working here

He’s never missed a single day

In nearly twenty years

He always arrives promptly on time

But a time card he does not keep

For he never leaves this maternity room

Until every last child is asleep"

Then the nurse noticed the father

Trying to choke back the things he now felt

So mentioning she had to continue her rounds

She quietly excused herself

So he was now alone in the darkness

Between the past and future caught

Not knowing what to do

As his mind flooded with so many thoughts

Some beauty comes too early

While its moment never waits

And some beauty is always there

But never seen, till it’s too late

Look!

there is a moment

It has just slipped away

And so we lose our lives

In such ordinary ways

Where do we get our dreams from?

Where do we get our faith?

Is it something that we are born with

Or is it something for which we must wait?

The mist of things we once believed

The childhood truths for which we grieve

And in our lives could we have missed

Those that in the dark, the angels kiss

What child is this

Who laid to rest

That i now find here sleeping?

Do angels keep the dreams we seek

While our hearts lie bleeding?

Could this be christ the king

Whose every breath the angels bring?

Could this be the face of god, this child, the son i once carried?

What child is this

Who is so blessed he changes all tomorrows?

Replacing tears with reborn years

In hearts once dark and hollow

Could this be christ the king

Whose every breath the angels bring?

Could this be the face of god, this child, the son i once carried?

In the dead of the night

As his life slips away

As he reads by the light

Of a star faraway

Holding on

Holding off

Holding out

Holding in

Could you be this old

And have your life just begin?

Reading by the light of a lost christmas day

It begins

Reading by the light of a lost christmas day

Tell me how many times can this story be told

After all of these years it should all sound so old

But it somehow rings true in the back of my mind

As i search for a dream that words can no longer define

Reading by the light of a lost christmas day

And the time

Reading by the light of a lost christmas day

And the time and the years

And the tears and the cost

And the hopes and the dreams

Of each child that is lost

And the whisper of wings

In the cold winter’s air

As the snow it comes down

And visions appear everywhere

Reading by the light of a lost christmas day

In the air

Reading by the light of a lost christmas day

In the dead of the night

As his life slips away

As he reads by the light

Of a star faraway

Holding on

Holding off

Holding out

Holding in

Could you be this old

And have your life just begin

Reading by the light of a lost christmas day

It begins

Reading by the light of a lost christmas day

It begins

Reading by the light of a lost christmas day

It begins

Reading by the light of a lost christmas day

It begins

De oude man stond daar te denken

Terwijl ik in die oude speelgoedwinkel staar

Met zijn carrousel nog steeds rond

Voor een muziekdoosklok

Want wat heb je aan een klok zonder bel?

Een nutteloos ding dat gewoon de tijd bijhoudt

Momenten opnemen die komen en gaan

Maar het klokkenspel van deze klok sloeg middernacht

Op een verloren kerstavond

En toen de laatste bel had gesproken

En de twaalfde bel was eindelijk gegaan

De besluiteloosheid in de vader was gebroken

Hij wist nu wat er moest gebeuren

Dus stapte hij in een gele taxi

En bad dat het zou leiden

Door al deze sneeuw en de gloed van straatlantaarns

Naar een verleden dat hij misschien terughaalt

Toen de taxi hem afzette

In het pensionhotel

Het was een vervallen gebouw

Met een muffe, vervallen geur

En hij vroeg om zijn zoon

Van de nachtbaliemedewerkster van het hotel

Wie zei dat zijn zoon er niet was?

Hij was niet terug van zijn werk

Toen de vader zei dat dat onmogelijk was

De klerk antwoordde: «ik ben hier niet om te debatteren»

Maar hij werkt in het ziekenhuis, een straat verderop

Als je wilt, kun je hier zitten en wachten

Maar hij komt pas heel laat terug»

Toen probeerde de vader nog een vraag te stellen

Maar de klerk ging weer naar zijn tv kijken

Die ook speelde, "hoe de grinch kerst stal"

En de vader mijmerde, «deze film heeft geen sympathie,

Nou ja, tenminste niet als het op mij aankomt»

Eenmaal buiten zag hij de ingang van het ziekenhuis

En ging naar informatie bij de voordeur

Die bevestigde dat zijn zoon daar een baan had?

En werkte op de zevende verdieping

Dus nam hij de lift naar die verdieping

Die was gemarkeerd als "moederschap"

En de man wist in zijn hart dat dit een vergissing was

Voor zijn zoon kan het niet zijn om hier te werken

Maar de dienstdoende verpleegster bevestigde dat hij dat wel deed

En aangezien haar rondes op het punt stonden te beginnen

Als hij haar zou willen volgen

Ze zou de vader graag naar hem toe brengen

Dus volgde hij haar naar een grote donkere kamer

Dat leek hem ongewoon leeg

Behalve een aantal broedmachines die aan de rechterkant gloeien

Elk met een trillende baby

Deze baby's waren allemaal extreem kwetsbaar

En uiteraard met ongelooflijke pijn

En deze aanblik sneed diep in de ziel van die vader

En hij vroeg de verpleegster, alsjeblieft, om uit te leggen

"deze kinderen zijn aan moeders geboren"

Die verslaafd waren aan het kraken van cocaïne?

En deze kinderen worden geboren in volledige terugtrekking

Want dat medicijn zit nog steeds diep in hun aderen

We kunnen ze geen andere medicijnen geven om het afkicken te vergemakkelijken

Omdat ze te vroeg en nogal kwetsbaar worden geboren

En elke vorm van pijnstiller

Ze kunnen er gemakkelijk voor zorgen dat hun kleine harten bezwijken'

«en wat doet mijn zoon hier?»

De vader vroeg: «hij is geen patiënt, neem ik aan»

De verpleegster zei geen woord

Maar knikte naar de uiterste linkerhoek van de kamer

En daar zag de vader zijn zoon

Die op zichzelf leek toen hij een jongere man was?

Heen en weer schommelen in een schommelstoel

Een trillende baby in zijn handen

En in zijn armen huilde het kind niet

Maar sliep met stille slaapliedjes

En zijn zoon wiegde die pasgeborene heen en weer

Tot er eindelijk een droom werd gevangen

Maar nog steeds aan het schommelen, hield zijn zoon trouw

Tot het beven van dat arme kind ook eindelijk weg was

Toen fluisterde de verpleegster zachtjes

In het oor van de vader

Iets dat een blinde man kon zien

Maar de vader moest het horen

Fluisterde naar hem in deze kamer

Gevuld met de misgeborenen van de mensheid

Iets dat de vader ooit had geweten

Maar was het op de een of andere manier vergeten

Ze zei: "het is zo met ieder van ons"

We moeten allemaal minstens twee keer worden vastgehouden

Eens op de dag dat we worden geboren

En nog een keer als we dit leven verlaten

Uw zoon is naar deze plek gekomen

Sinds zolang ik hier werk

Hij heeft nog nooit een dag gemist

Over bijna twintig jaar

Hij komt altijd stipt op tijd

Maar een tijdkaart die hij niet bewaart

Want hij verlaat deze kraamkamer nooit

Tot elk laatste kind slaapt'

Toen merkte de verpleegster de vader op

Proberen de dingen die hij nu voelde te verstikken

Dus zeggen dat ze haar rondes moest voortzetten

Ze verontschuldigde zich stilletjes

Dus hij was nu alleen in de duisternis

Tussen verleden en toekomst gevangen

Niet weten wat te doen

Terwijl zijn geest overspoeld werd met zoveel gedachten

Sommige schoonheid komt te vroeg

Terwijl het moment nooit wacht

En wat schoonheid is er altijd

Maar nooit gezien, tot het te laat is

Kijken!

er is een moment

Het is gewoon weggeglipt

En dus verliezen we ons leven

Op zulke gewone manieren

Waar halen we onze dromen vandaan?

Waar halen we ons geloof vandaan?

Is het iets waarmee we worden geboren?

Of is het iets waarop we moeten wachten?

De mist van dingen die we ooit geloofden

De waarheden uit de kindertijd waar we om treuren

En in ons leven hadden we kunnen missen

Degenen die in het donker de engelen kussen

Welk kind is dit

Wie heeft er te rusten gelegd?

Dat ik hier nu slapend vind?

Houden engelen de dromen die we zoeken?

Terwijl onze harten bloeden?

Zou dit Christus de koning kunnen zijn?

Wiens adem brengen de engelen?

Zou dit het gezicht van god kunnen zijn, dit kind, de zoon die ik ooit droeg?

Welk kind is dit

Wie is zo gezegend dat hij alle morgen verandert?

Tranen vervangen door herboren jaren

In harten ooit donker en hol

Zou dit Christus de koning kunnen zijn?

Wiens adem brengen de engelen?

Zou dit het gezicht van god kunnen zijn, dit kind, de zoon die ik ooit droeg?

In het holst van de nacht

Terwijl zijn leven aan je voorbij glijdt

Terwijl hij leest bij het licht

Van een ster ver weg

Vasthouden

Afhouden

Uithouden

Inhouden

Zou je zo oud kunnen zijn?

En is je leven net begonnen?

Lezen bij het licht van een verloren kerstdag

Het begint

Lezen bij het licht van een verloren kerstdag

Vertel me hoe vaak kan dit verhaal worden verteld

Na al die jaren zou het allemaal zo oud moeten klinken

Maar het klinkt op de een of andere manier waar in mijn achterhoofd

Terwijl ik zoek naar een droom die woorden niet langer kunnen definiëren

Lezen bij het licht van een verloren kerstdag

en de tijd

Lezen bij het licht van een verloren kerstdag

En de tijd en de jaren

En de tranen en de kosten

En de hoop en de dromen

Van elk kind dat verloren gaat

En het gefluister van vleugels

In de koude winterlucht

Als de sneeuw komt het naar beneden

En overal verschijnen visioenen

Lezen bij het licht van een verloren kerstdag

In de lucht

Lezen bij het licht van een verloren kerstdag

In het holst van de nacht

Terwijl zijn leven aan je voorbij glijdt

Terwijl hij leest bij het licht

Van een ster ver weg

Vasthouden

Afhouden

Uithouden

Inhouden

Zou je zo oud kunnen zijn?

En laat je leven net beginnen

Lezen bij het licht van een verloren kerstdag

Het begint

Lezen bij het licht van een verloren kerstdag

Het begint

Lezen bij het licht van een verloren kerstdag

Het begint

Lezen bij het licht van een verloren kerstdag

Het begint