Queen Of The Winter Night - Trans-Siberian Orchestra

And so back at the hotel

Our angel again arrived

But this time he went up the front steps

Which, of course, led him inside

(it's one of those things that architects

Conveniently decide)

Now hotels are quite like people

No two exactly the same

And this one had such a magical past

The angel found himself quite entertained

The foyer still had an elegance

That the years could not disguise

And the shadows of christmas eves long disappeared

This night, still gently glided by

For in this hotel, here side by side

The past and the present dwelled

And the ghosts who lived here not only lived

They honestly, lived well

The lobby had a steinway piano

That was steeped in memories

And some said duke ellington’s fingers

Still lingered on those keys

There was a grand palace ballroom

Where princesses had once waltzed

Whose beauty and sense of style

The newspapers would constantly exhault

The ghosts of rockefellers and vanderbilts

Still met at their christmas eve charity balls

Raising money not for themselves

But raising it for all

(and the sound of their children laughing

Still echoed in these halls)

Now these spirits of course, could not be seen

By any human eyes

But each one smiled at the angel

When they saw him walking by

And these ghosts reminded the angel

How every human waiting to be born

And every life that had already left

When it was tired out and worn

Were connected by those alive right now

Which gave the living quite a trust

To pass on what was best and good

Inside of each of us

Now within each guest room he heard many hearts

And behind each heart there was a life

And the angel carefully read them all

With the next hour of that night

When he reached the grand palace ballroom

It was behind closed mahogany doors

And when the angel was passing by it

He could hear music begin once more

It seemed that since this room was built

Musicians did permanently reside

And then the angel did what we all would do

He went to look inside

And there he found such a majestic orchestra

To please all, it would be enough

But then someone plugged a guitar in

And the volume, it crept up

So with a song inspired by mozart’s

Famous «queen of the night»

The orchestra added the word, «winter»

And some notes, some fog, some lights

En dus terug in het hotel

Onze engel is er weer

Maar deze keer ging hij de voorste trap op

Wat hem natuurlijk naar binnen leidde

(het is een van die dingen die architecten

handig beslissen)

Nu zijn hotels net mensen?

Geen twee precies hetzelfde

En deze had zo'n magisch verleden

De engel vond zichzelf behoorlijk vermaakt

De foyer had nog steeds een elegantie

Dat de jaren niet konden verhullen

En de schaduwen van kerstavond zijn allang verdwenen

Deze nacht, nog steeds zachtjes voorbij gleed

Voor in dit hotel, hier naast elkaar

Het verleden en het heden woonden

En de geesten die hier woonden leefden niet alleen

Ze leefden eerlijk gezegd goed

De lobby had een steinway-piano

Dat was doordrenkt van herinneringen

En sommigen zeiden de vingers van hertog Ellington

Ik bleef bij die toetsen hangen

Er was een grote balzaal van het paleis

Waar ooit prinsessen hadden gewalst

Wiens schoonheid en gevoel voor stijl

De kranten zouden constant uitademen

De geesten van rockefellers en vanderbilts

Nog steeds ontmoet op hun liefdadigheidsballen op kerstavond

Geld inzamelen niet voor zichzelf

Maar het verhogen voor iedereen

(en het geluid van hun lachende kinderen)

Weerklonk nog steeds in deze zalen)

Nu waren deze geesten natuurlijk niet te zien

Door alle menselijke ogen

Maar iedereen glimlachte naar de engel

Toen ze hem voorbij zagen lopen

En deze geesten herinnerden de engel eraan

Hoe elk mens wacht om geboren te worden

En elk leven dat al vertrokken was

Toen het moe en versleten was

Waren verbonden door degenen die nu in leven zijn

Wat de levenden behoorlijk veel vertrouwen gaf

Om door te geven wat het beste en goed was

In ieder van ons

Nu hoorde hij in elke logeerkamer vele harten

En achter elk hart was een leven

En de engel las ze allemaal aandachtig door

Met het volgende uur van die nacht

Toen hij de balzaal van het grote paleis bereikte

Het was achter gesloten mahoniehouten deuren

En toen de engel langskwam,

Hij kon de muziek weer horen beginnen

Het leek erop dat sinds deze kamer is gebouwd

Muzikanten hebben permanent gewoond

En toen deed de engel wat we allemaal zouden doen

Hij ging naar binnen kijken

En daar vond hij zo'n majestueus orkest

Om iedereen tevreden te stellen, zou het genoeg zijn

Maar toen stopte iemand een gitaar in

En het volume, het kroop omhoog

Dus met een nummer geïnspireerd op Mozart's

Beroemde "koningin van de nacht"

Het orkest voegde het woord "winter" toe

En wat notities, wat mist, wat lichten