The Lost Christmas Eve - Trans-Siberian Orchestra

Another year has come and past

Like moments through an hourglass

And at the end of this year’s trail

An offering, a final tale

Of love, long lost

And then refound

And the child by which

Those dreams were bound

Of a dusty hotel

That was long past old

And the shadows and the memories

Its hallways still hold

For things that are old

Have the best tales to tell

And usually,

They tell them well

And so it’s here, my dear children

That our story truly starts

When the lord sent once more to the earth

An angel, with a childlike heart

And on this night his mission was

To find somewhere on this earth

That human that best reflected his son

And carried on his work

And since this mission from his lord

Had to be completed on this one night

The angel quickly unfolded his wings

And towards the earth took flight

And this night, in case you have not guessed

Was once more christmas eve

When snow and light and angels' flights

All together weave

But of the angel’s instructions

There was one thing more

That would make this journey to the earth

Harder than all the ones before

For the lord had also told the angel

That he could only use his wings twice this christmas eve

Once when he descended to the earth

And once more when he would leave

(not unlike ourselves some think,

Or at least so i believe)

Now this put quite a complication

In what the angel planned

For now he had to choose most carefully

Exactly where he would land

He needed to find a single place

That would represent all mankind

But humans were such a varied lot

Such a place would surely be hard to find

A single place where there would be

Humans of every race and creed

The rich and poor, the thrilled and bored

The failures with those who succeed

But after a few moments

Carefully placed in thought

The answer appeared in the angel’s mind

The city called new york

And as he neared that city

Where all those souls did dwell

He felt himself being drawn towards

An old, rundown hotel

For in a city that usually had

Guards at nearly every single door

This one just had a sign that said «vacancies,

There is always room for one more»

Now why the angel decided to stop there

He could not quite say the reason

But he thought the sign upon that hotel

Somehow fit the sentiment of this season

Now even after all these years

The building was still a work of art

And though some facade had crumbled here and there

Most still had their parts

The walls were made of granite

Not aluminum or steel

And every pillar and ballistrade

Still had its artist’s feel

Every gutter had a gargoyle

Every gargoyle had its wings

For angels can appreciate

Other flying things

So he landed on a cathedral roof

Across the street from that hotel

And looked down upon the world below

Where all those souls did dwell

And sitting on that rooftop

With his friend the winter wind

He gazed carefully at that scene below

As he slowly took it in

On a street in the night

In the cold winter’s light

A child stands alone and she’s waiting

And the light that’s out there

It just hangs in the air

As if it was just hesitating

And the snow it comes down

And it muffles the sound

Of dreams on their way to tomorrow

And when they appear

This night will hold them near

For where they will lead

She will follow

For here in this city of lights

This evening awakens

The dreams that it might

The winter it conjures

The spells it will weave

The snow gently covers the ground

Christmas eve

In this scene

On this night

There’s an ancient hotel

Where shadows they do tend to wander

And the ghosts that live here

Hold each moment so dear

For time’s not a thing one should squander

And they recount their sand

As it runs through their hand

And examine each moment for meaning

It can be wished upon

Till the moment it’s gone

Like day disappears into evening

For here in this city of lights

This evening awakens

The dreams that it might

The winter it conjures

The moment is seized

The snow gently covers the ground

Christmas eve

Merry christmas

Merry christmas

Merry christmas

Merry christmas

Christmas

Christmas

Christmas

Christmas

Through this night

The dream still wanders

As it was meant to be

And every year this night grows fonder

Of children and circumstance

Caught in this childhood dance

As the world turns around

Keeping dreams on the ground

Windows of frosted ice

Prisming candlelight

And somehow we

Start to believe

In the night and the dream

As it cuts through the noise

With the whisper of snow

As it starts to deploy

In the depths of a night

That’s about to begin

With the feeling of snow

As it melts on your skin

And it covers the land

With a dream so intense

That it returns us all

To a child’s innocence

And then what you’d thought lost

And could never retrieve

Is suddenly there to be found

On christmas eve

On christmas eve

On christmas…

Er is weer een jaar voorbij

Zoals momenten door een zandloper

En aan het einde van het parcours van dit jaar

Een offer, een laatste verhaal

Van liefde, lang verloren

En dan hervonden

En het kind waarmee?

Die dromen waren gebonden

Van een stoffig hotel

Dat was lang voorbij oud

En de schaduwen en de herinneringen

De gangen houden nog steeds stand

Voor dingen die oud zijn

Heb de beste verhalen te vertellen

En meestal,

Ze vertellen het ze goed

En dus is het hier, mijn lieve kinderen

Dat ons verhaal echt begint

Toen de heer nogmaals naar de aarde zond

Een engel met een kinderlijk hart

En op deze avond was zijn missie:

Om ergens op deze aarde te vinden

Die mens die zijn zoon het beste weerspiegelde

En ging door met zijn werk

En sinds deze missie van zijn heer

Moest op deze ene avond worden voltooid

De engel vouwde snel zijn vleugels uit

En naar de aarde nam vlucht

En deze nacht, voor het geval je het nog niet geraden hebt

Was weer kerstavond

Wanneer sneeuw en licht en engelenvluchten

Alles samen weven

Maar volgens de instructies van de engel

Er was nog één ding

Dat zou deze reis naar de aarde maken

Moeilijker dan alle voorgaande

Want de heer had ook de engel verteld

Dat hij deze kerstavond maar twee keer zijn vleugels mocht gebruiken

Eens toen hij naar de aarde afdaalde

En nog een keer als hij zou vertrekken

(niet zoals wijzelf denken sommigen,

Of tenminste dat geloof ik)

Dit was nogal een complicatie

In wat de engel van plan was

Voor nu moest hij het meest zorgvuldig kiezen

Precies waar hij zou landen

Hij moest één plek vinden

Dat zou de hele mensheid vertegenwoordigen

Maar mensen waren zo'n gevarieerd gezelschap

Zo'n plek zou zeker moeilijk te vinden zijn

Een enkele plaats waar er zou zijn

Mensen van elk ras en geloof

De rijken en armen, de opgewonden en verveeld

De mislukkingen met degenen die slagen

Maar na enkele ogenblikken

Zorgvuldig in gedachten gehouden

Het antwoord verscheen in de geest van de engel

De stad genaamd new york

En toen hij die stad naderde

Waar al die zielen woonden

Hij voelde zich aangetrokken tot

Een oud, vervallen hotel

Voor in een stad die normaal gesproken

Bewakers bij bijna elke deur

Deze had alleen een bord met de tekst «vacatures,

Er is altijd ruimte voor nog een»

Waarom besloot de engel daar te stoppen?

Hij kon de reden niet helemaal zeggen

Maar hij dacht dat het bordje op dat hotel

Past op de een of andere manier bij het sentiment van dit seizoen

Nu zelfs na al die jaren

Het gebouw was nog steeds een kunstwerk

En hoewel hier en daar een façade was afgebrokkeld

De meeste hadden hun onderdelen nog

De muren waren gemaakt van graniet

Geen aluminium of staal

En elke pijler en ballistrade

Had nog steeds het gevoel van een artiest

Elke goot had een waterspuwer

Elke waterspuwer had zijn vleugels

Want engelen kunnen waarderen

Andere vliegende dingen

Dus hij landde op het dak van een kathedraal

Aan de overkant van dat hotel?

En keek neer op de wereld beneden

Waar al die zielen woonden

En zittend op dat dak

Met zijn vriend de winterwind

Hij keek aandachtig naar die scène hieronder

Terwijl hij het langzaam innam

Op een straat in de nacht

In het koude winterlicht

Een kind staat alleen en ze wacht

En het licht dat daarbuiten is

Het hangt gewoon in de lucht

Alsof het alleen maar aarzelen was

En de sneeuw die naar beneden komt

En het dempt het geluid

Van dromen op weg naar morgen

En wanneer ze verschijnen

Deze nacht zal ze dichtbij houden

Voor waar ze zullen leiden

Ze zal volgen

Voor hier in deze lichtstad

Deze avond ontwaakt

De dromen die het zou kunnen zijn

De winter die het oproept

De spreuken die het zal weven

De sneeuw bedekt zachtjes de grond

Kerstavond

In deze scène

Op deze avond

Er is een oud hotel

Waar schaduwen de neiging hebben om te dwalen

En de geesten die hier leven

Bewaar elk moment zo dierbaar

Want tijd is niet iets dat je moet verspillen

En ze vertellen hun zand

Zoals het door hun hand gaat

En onderzoek elk moment voor betekenis

Het kan worden gewenst

Tot het moment dat het weg is

Zoals de dag in de avond verdwijnt

Voor hier in deze lichtstad

Deze avond ontwaakt

De dromen die het zou kunnen zijn

De winter die het oproept

Het moment is gegrepen

De sneeuw bedekt zachtjes de grond

Kerstavond

Vrolijk kerstfeest

Vrolijk kerstfeest

Vrolijk kerstfeest

Vrolijk kerstfeest

Kerstmis

Kerstmis

Kerstmis

Kerstmis

Door deze nacht

De droom dwaalt nog steeds rond

Zoals het bedoeld was

En elk jaar wordt deze nacht leuker

Van kinderen en omstandigheden

Gevangen in deze kinderdans

Terwijl de wereld draait

Dromen op de grond houden

Ramen van bevroren ijs

Priserend kaarslicht

En op de een of andere manier hebben we

Begin te geloven

In de nacht en de droom

Omdat het door het lawaai heen snijdt

Met het gefluister van sneeuw

Naarmate het begint te implementeren

In het diepst van een nacht

Dat gaat beginnen

Met het gevoel van sneeuw

Omdat het op je huid smelt

En het bedekt het land

Met een droom zo intens

Dat het ons allemaal teruggeeft

Naar de onschuld van een kind

En dan wat je dacht verloren te hebben

En kon nooit terughalen

Is er ineens te vinden?

Op kerstavond

Op kerstavond

Op Kerstmis…