Father, Son & Holy Ghost - Trans-Siberian Orchestra

you were the dream that survived

lost in the darkness of eternity

you were the hope kept alive

embraced by tomorrows that we all could never quite see

you had a beauty denied

you were the moment

but here in this night

where your dream carries on never quite there but it’s never quite gone

you are the star that is wished upon

forever

you were the one that believed

long past when belief was a memory

the child time would never concede

faith and tomorrow and all of the things that might be you had a beauty denied

a glittering moment

but here in this night

where your dream carries on never quite there but it’s never quite gone

you are the star that is wished upon

forever

do you believe in night

does it hold you close

when you’re at your last card

pray hard, father, son & holy ghost

still the night rolls on brings you to your knees

when you look back that far

each scar, suddenly just starts to bleed

the night it keeps burning

while twisting and turning

its way to tomorrow

its joys and its sorrows

our secrets beneath her

we drive each stake deeper

then offer to barter

but each deal is harder

the cloaks we keep changing

while gliding through weddings

of nights to their morning

of dreams to their dawning

while reaching for moments

the world has forbidden

the kindness inside them

so carefully hidden

the pages keep turning

but no-one is learning

they feed them to pyres

to stoke up their fires

of ignorance, apathy

forbidding charity

the flames they grow higher

could such be desired

and christ and confucius

are all their words useless

we quote them in fractions

but not in our actions

aurelius, and hugo

auden and gibran

the words they have written

seem so quickly gone

for somewhere there’s dirt

that was once reddish mud

from soaking up liquid

that was a man’s blood

but both earth and god

they have deemed to forgive

so each year in the spring

new flowers do live

and of all the authors

your favorite was wilde

with each timeless story

all penned with such style

of fairytale kingdoms

where ogres save children

and no gardens have walls

so all children might use them

and since that’s the ending

you valued the most

you cling to that card

father, son & holy ghost

father, son & holy ghost

father, son & holy ghost

father, son & holy ghost

father, son & holy…

but here in this night

where your dream carries on never quite there but it’s never quite gone

you are the star that is wished upon

forever

jij was de droom die overleefde

verloren in de duisternis van de eeuwigheid

jij was de hoop die in leven werd gehouden

omarmd door morgen die we allemaal nooit helemaal zouden kunnen zien

je hebt een schoonheid geweigerd

jij was het moment

maar hier in vannacht

waar je droom doorgaat, is er nooit helemaal maar is nooit helemaal weg

jij bent de ster waarnaar wordt verlangd

voor altijd

jij was degene die geloofde

lang geleden toen geloof een herinnering was

de kindertijd zou nooit toegeven

geloof en morgen en alle dingen die mogelijk zijn dat je schoonheid werd ontzegd

een glinsterend moment

maar hier in vannacht

waar je droom doorgaat, is er nooit helemaal maar is nooit helemaal weg

jij bent de ster waarnaar wordt verlangd

voor altijd

geloof je in de nacht?

houdt het je vast?

wanneer je bij je laatste kaart bent

bid hard, vader, zoon & heilige geest

nog steeds brengt de nacht je op je knieën

als je zo ver terugkijkt

elk litteken, begint plotseling gewoon te bloeden

de nacht dat het blijft branden

terwijl draaien en draaien

zijn weg naar morgen

zijn vreugde en zijn verdriet

onze geheimen onder haar

we drijven elke inzet dieper

bied dan aan om te ruilen

maar elke deal is moeilijker

de mantels die we blijven veranderen

terwijl je door bruiloften glijdt

van nachten tot hun ochtend

van dromen tot hun ontwaken

terwijl je naar momenten reikt

de wereld heeft het verboden

de vriendelijkheid in hen

zo zorgvuldig verborgen

de pagina's blijven omslaan

maar niemand leert

ze voeren ze aan brandstapels

om hun vuur aan te wakkeren

van onwetendheid, apathie

liefdadigheid verbieden

de vlammen groeien ze hoger

zou zoiets gewenst kunnen zijn?

en christus en confucius

zijn al hun woorden nutteloos?

we citeren ze in breuken

maar niet in onze acties

Aurelius en Hugo

Auden en Gibran

de woorden die ze hebben geschreven

zo snel weg lijken

want ergens is er vuil

dat was ooit roodachtige modder

van het opzuigen van vloeistof

dat was mannenbloed

maar zowel aarde als god

ze hebben geacht te vergeven

dus elk jaar in de lente

nieuwe bloemen doen leven

en van alle auteurs

je favoriet was wild

bij elk tijdloos verhaal

allemaal met zo'n stijl geschreven

van sprookjeskoninkrijken

waar ogres kinderen redden

en geen tuinen hebben muren

zodat alle kinderen ze kunnen gebruiken

en aangezien dat het einde is

jij waardeerde het meest

je klampt je vast aan die kaart

vader, zoon & heilige geest

vader, zoon & heilige geest

vader, zoon & heilige geest

vader, zoon & heilige geest

vader, zoon & heilige…

maar hier in vannacht

waar je droom doorgaat, is er nooit helemaal maar is nooit helemaal weg

jij bent de ster waarnaar wordt verlangd

voor altijd