East of Eden - Tom Rush

We’ve come this far and we can’t turn back

This trains run out of track.

Seems like, they’re ain’t no use to try.

Now I’m not one to abandon hope,

But this might be all she wrote,

Our destination fades like smoke into the sky.

And we’ve come this far and still the same,

Standin' out here in the rain.

Just one more mile, if only you could fly.

Ah and here we are, East of Eden.

So close you can taste the freedom.

Freedom like, like you’ve never known.

Ah, and East of Eden and the Promised Land

Just a castle made of sand,

Don’t it make you wish you could go home.

Ah, don’t it make you wish you could go home.

Now and all this time we kept our dream.

Nothin' ever came between.

Finally, we’re standin' at the gate.

Ah, the gate is closed, and there’s a wall.

I never thought it would be so tall.

Just a piece of paper that seals your fate.

Any child can feel the pain,

But the high and might have no shame.

Where you are, is where you must remain.

Ah and here we are, East of Eden.

So close you can taste the freedom.

Freedom like, like you’ve never known.

Ah, and East of Eden and the Promised Land

Just a castle made of sand,

Don’t it make you wish you could go home.

Ah, don’t it make you wish you could go home.

Instrumental break

And we’ve come this far and still the same,

Standin' out here in the rain.

Just one more mile, if only you could fly.

Ah and here we are, East of Eden.

So close you can taste the freedom.

Freedom like, like you’ve never known.

Ah, and East of Eden and the Promised Land

Just a castle made of sand,

Don’t it make you wish you could go home.

Ah, don’t it make you wish you could go home.

We zijn zo ver gekomen en we kunnen niet meer terug

Deze treinen hebben geen spoor meer.

Het lijkt erop dat het geen zin heeft om het te proberen.

Nu ben ik niet iemand die de hoop opgeeft,

Maar dit is misschien alles wat ze schreef,

Onze bestemming vervaagt als rook in de lucht.

En we zijn zo ver gekomen en nog steeds hetzelfde,

Sta hier buiten in de regen.

Nog één mijl, als je maar kon vliegen.

Ah en hier zijn we, ten oosten van Eden.

Zo dichtbij dat je de vrijheid kunt proeven.

Vrijheid zoals, zoals je nog nooit hebt gekend.

Ah, en ten oosten van Eden en het Beloofde Land

Gewoon een kasteel gemaakt van zand,

Zorg ervoor dat je niet zou willen dat je naar huis kon gaan.

Ach, zorg er niet voor dat je zou willen dat je naar huis kon gaan.

Nu en al die tijd hebben we onze droom behouden.

Er is nooit iets tussen gekomen.

Eindelijk staan ​​we bij de poort.

Ah, de poort is gesloten en er is een muur.

Ik had nooit gedacht dat het zo groot zou zijn.

Gewoon een stuk papier dat je lot bezegelt.

Elk kind kan de pijn voelen,

Maar de high en hebben misschien geen schaamte.

Waar je bent, is waar je moet blijven.

Ah en hier zijn we, ten oosten van Eden.

Zo dichtbij dat je de vrijheid kunt proeven.

Vrijheid zoals, zoals je nog nooit hebt gekend.

Ah, en ten oosten van Eden en het Beloofde Land

Gewoon een kasteel gemaakt van zand,

Zorg ervoor dat je niet zou willen dat je naar huis kon gaan.

Ach, zorg er niet voor dat je zou willen dat je naar huis kon gaan.

instrumentale pauze

En we zijn zo ver gekomen en nog steeds hetzelfde,

Sta hier buiten in de regen.

Nog één mijl, als je maar kon vliegen.

Ah en hier zijn we, ten oosten van Eden.

Zo dichtbij dat je de vrijheid kunt proeven.

Vrijheid zoals, zoals je nog nooit hebt gekend.

Ah, en ten oosten van Eden en het Beloofde Land

Gewoon een kasteel gemaakt van zand,

Zorg ervoor dat je niet zou willen dat je naar huis kon gaan.

Ach, zorg er niet voor dat je zou willen dat je naar huis kon gaan.