Vual - Toluca

Даже падая в пропасть — я буду тебя проклинать

И все розги твои — я потяну за собой

Здравствуй новый мир

Под моими ногами грязь

Под твоими цветами — болото

Мы так с тобой схожи

Мы оба не видели света

И оба были отвергнуты

Теми, кого мы могли полюбить

Теми, кем мы были возрождены

Стали им причиной для тщетности

Постепенно погибая

Я вижу как мерзки твои земли

Подобно моей душе,

Но в попытках слиться с тобой воедино

Почва твоя мироточит

Кому же стал подобен я

Что даже ты изгнал моё чрево

Я навсегда обрёк себя скитанию

На волнах памяти

Zelfs in de afgrond vallen - ik zal je vervloeken

En al je hengels - ik zal voorttrekken

hallo nieuwe wereld

Modder onder mijn voeten

Onder je bloemen is een moeras

We lijken zo op jou

We hebben allebei het licht niet gezien

En beide werden afgewezen

Degenen waar we van zouden kunnen houden

Door degenen door wie we herboren zijn

Werd ze een reden voor nutteloosheid

Geleidelijk aan sterven

Ik zie hoe verachtelijk je land is

Zoals mijn ziel

Maar in een poging om met jullie samen te smelten

Uw grond stroomt mirre

Op wie ben ik geworden?

Dat zelfs jij mijn baarmoeder hebt verdreven

Ik ben voor altijd gedoemd om te dwalen

Op de golven van het geheugen