Bune - Toluca

Мы путаем линии сотканных судеб

Создаем из пустот — протеже

Нам неважно с кем мы навечно уснем

Наши души пропитаны смогом неизменного прошлого

И уверены мы

Что в силах вернуть им покой

Так не хотим осознавать, что это были последние слова

Так не хотим осознавать, что это все — последние секунды нашей эры

Еще один день

Еще одна ночь

И нас уже больше не будет

Еще один день

Еще одна ночь

И нас забудут

К чему совершенствовать мир

Если в целях поставлены точки?

Если каждая радость — ведет с собой скорбь?

Каждый шаг потаенных желаний

Обретая реальность — рушится в миг

Вне учета — какова твоя роль

И падая в вечность

Мы не сможем уйти,

Но взирая на все — я раньше сойду

Я создам бесконечность

И в ней умру один

We verwarren de lijnen van geweven lotsbestemmingen

We creëren vanuit leegtes - een beschermeling

Het maakt ons niet uit met wie we voor altijd in slaap zullen vallen

Onze zielen zijn verzadigd met de smog van een onveranderlijk verleden

En we zijn er zeker van

Wat kan hen vrede brengen?

Dus we willen niet beseffen dat dit de laatste woorden waren

Dus we willen niet beseffen dat dit allemaal de laatste seconden van onze tijd zijn

Nog een dag

Nog een nacht

En we zullen niet meer zijn

Nog een dag

Nog een nacht

En we zullen vergeten worden

Waarom de wereld verbeteren?

Als er stippen in de doelen staan?

Als elke vreugde verdriet met zich meebrengt?

Elke stap van verborgen verlangens

Realiteit verkrijgen - stort in een oogwenk in

Out of the box - wat is jouw rol?

En vallen in de eeuwigheid

We kunnen niet weg

Maar als ik naar alles kijk, stap ik eerder uit

Ik zal oneindigheid creëren

En daarin zal ik alleen sterven